Najobszerniejsze dzieło poetyckie H. Nitschmanna. Miejscem akcji utworu są okolice Elbląga, które autor zaliczył do Pogezanii, akcja zaś rozgrywa się między założeniem miasta (1237) a wybuchem drugiego powstania pruskiego (1260). Głównym motywem eposu są dzieje nieszczęśliwej miłości kapłanki pruskiej Hogi, córki księcia pruskiego Hoggio, który mieszka w warowni Tolko nad Zalewem Wiślanym, a Kurtem von Raimonds, który wraz z matką Edyta i młodszym bratem Horstem mieszka w dworze Reimmansfelde (obecnie Nadbrzeże). Hogia została nawrócona na chrześcijaństwo za namową swego brata Firengo, który dostał się do niewoli niemieckiej po zdobyciu grodu Tolko i śmierci ojca i starszego brata. Rywalizują o jej sercem między braćmi kończy się pojedynkiem i śmiercią Horsta. Hogia wstępuje do klasztoru a Kurt przyjmuje świecenia kapłańskie. W pracy zamieszczono dwie ilustracje wykonane przez H. Laasnera.