Pionierskie dzieło niemieckiego matematyka i teologa Johanna Christopha Heilbronnera, wykładowcy (prawdopodobnie) uniwersytetu w Lipsku. Heilbronner po raz pierwszy w dziejach nauki posłużył się w pracy badawczej określeniem “historia matematyki”. W swoim obszernym dziele (niespełna 1000 stron) próbuje nakreślić rozwój tej dziedziny nauk ścisłych od czasów starożytnych do XVI wieku. Opiera się w swoich erudycyjnych badaniach na kompilacji matematycznych wykładów Arystotelesa i Psellosa oraz innych zachowanych w bibliotekach europejskich rękopisów i pism matematycznych. Dzieło zawiera indeks nazwisk i tytuły dzieł, a także listę odkryć (choć nie bez pewnych błędów). Autor posługuje się nie tylko porządkiem chronologicznym, ale uwzględnia także zakres tematyczny, zestawiając różne informacje dotyczące konkretnego zagadnienia. Dużo uwagi poświęca także refleksji filozoficznej i analizie struktury całej nauki. Uwzględnia również prace uczonych arabskich i chińskich.
Projekt „Digitalizacja, opracowanie i udostępnianie starodruków Biblioteki Elbląskiej” w ramach programu MKiDN Kultura cyfrowa 2019. „Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury”.