Pierwszy z dwóch tomów dzieła poświęconego historii prawa rzymskiego i niemieckiego. Na początku tomu znajdują się kolejno: przywilej cesarski w języku łacińskim i niemieckim; dedykacja, w której Johann Daniel Ritter poświęca dzieło Heinrichowi von Brühlowi, hrabiemu cesarstwa; wstęp do czytelnika, również autorstwa Rittera; przedmowa Johanna Heinecciusa do pierwszego wydania (1733); wstęp do drugiego wydania (1740); wstęp wydawcy, objaśniający m. in. zakres komentarzy i uzupełnień Rittera. Księga pierwsza poświęcona jest początkom, rozwojowi i przemianom prawa rzymskiego. Poszczególne rozdziały omawiają kolejno: początki i rozwój prawa rzymskiego w czasach królów; prawo rzymskie od ustaw królewskich do ustawy XII tablic; pod koniec rozdziału zamieszczono transkrypcję każdej z tablic wraz z rozwinięciem zapisu prawnego; prawo rzymskie od ustawy XII tablic do czasów Augusta; obok rozwiązań prawnych i źródeł autor zamieszcza drzewa genealogiczne wybranych mężów stanu czy rodów zasłużonych dla prawa rzymskiego; prawo rzymskie od Cezara Augusta do Konstantyna Wielkiego ( tutaj także pojawiają się wykresy genealogiczne). Każdy rozdział podzielony jest na paragrafy. Każdy paragraf w obrębie rozdziału oznaczony jest hasłem przedmiotowym umieszczonym na marginesie. Ponadto poszczególne zapisy opatrzone zostały obszernymi komentarzami przypisowymi, najczęściej historycznymi, z bogatymi odniesieniami do źródeł.