Herrn Hills […] Abhandlung von dem Schlaf der Pflanzen, und von der Ursache der Bewegung der Empfindenden Pflanze, In einem Sendschreiben an den Schwedischen Ritter von Linné; übersetzt, und mit einigen Anmerkungen erläutert von Heinrich Johann von Hahn

Opis dokumentu

Herrn Hills […] Abhandlung von dem Schlaf der Pflanzen, und von der Ursache der Bewegung der Empfindenden Pflanze… (Karlsruhe, 1776) - niemieckojęzyczny przekład XVIII - wiecznego traktatu z dziedziny chronobiologii, którego tematyka dotyczy „snu” i przyczyn ruchów roślin, w opracowaniu angielskiego przyrodnika Johna Hilla (1716?-1775). Dokładna data urodzenia Hilla nie jest znana. Urodził się w 1714, 1716 lub 1717 roku w Peterborough. W Edynburgu uzyskał tytuł naukowy z medycyny i pracował jako pomocnik aptekarza, po czym założył własną aptekę w Westminsterze. Posiadając bogatą wiedzę na temat ziół leczniczych, wzbogacił się na sprzedaży lekarstw ziołowych. Próbował także, bez sukcesów, swoich sił jako aktor. Napisał wiele książek i artykułów, począwszy od angielskiego tłumaczenia O kamieniach greckiego uczonego i filozofa Teofratsa. Był redaktorem kilku czasopism. Oprócz tekstów o charakterze naukowym, Hill stworzył kilka sztuk i powieści. Przy wsparciu finansowym Johna Stuarta, premiera Wielkiej Brytanii, poświęcił ostatnie 16 lat życia na stworzenie pracy botanicznej „The Vegetable System” obejmującej 26 tomów i 1600 miedziorytów. Za swoją pracę otrzymał order Wazów, ustanowiony 29 maja 1772 przez króla Gustawa III, który pragnął w ten sposób móc wyróżnić zasłużone dla społeczeństwa osoby nie pozostające w służbie państwowej. Później na tej podstawie używał tytułu sir, chociaż odznaczenie nie było brytyjskie. John Hill zmarł w Londynie 21 listopada 1775 roku. Traktat Johna Hilla, przetłumaczony i opatrzony kilkoma uwagami przez Heinricha Johanna von Hahna, dotyczy badań nad rytmem dobowym roślin, a w szczególności ruchów liści i łodyg pewnych gatunków roślin, określanych mianem „snu”. Adaptowaniem się roślin do rytmu dobowego naukowcy zajmowali się od dawna. Badacze zwracali uwagę na fakt, że liście wielu roślin otwierają się o określonych porach dnia, jakby sterował nimi wewnętrzny zegar. Wyżej wymieniony Teofrast, w swojej „Historii roślin” donosił, że służący pod wodzą Aleksandra Wielkiego grecki oficer Androstenes  zaobserwował na wyspie Tylos drzewo „o którym tubylcy mówią, że śpi”. W XVIII wieku astronom Jean Jacques d'Ortous de Mairan (1678-1771) badał rytm dobowy mimozy. Stwierdził on, że nawet bez dostępu światła słonecznego liście mimozy otwierały się i zamykały w stałym, codziennym rytmie. Z kolei, szwedzki przyrodnik Karol Linneusz; szw. Carl von Linné, (1707-1778) zauważył, że nawet w ciemnej piwnicy, przy braku światła kwiaty otwierają się i zamykają zgodnie z rytmem dnia i nocy. W opracowaniu Hill koncentruje się przede wszystkim na obserwacjach ruchów organów roślin spowodowanych działaniem bodźców zewnętrznych, przede wszystkim światła, jego natężenia etc.