Handbuch der Metrik [ … ]

Opis dokumentu

XVIII - wieczny podręcznik metryki antycznej, teorii zbudowanej dla opisu struktury wierszowej poezji greckiej i łacińskiej, której rytm opierał się na językowym zjawisku iloczasu. Metryka, inaczej stopa (od łac. pes) to najmniejsza jednostka struktury rytmicznej wiersza, tzn. odcinek wersu o z góry założonej kolejności występowania sylab długich i krótkich. W nowożytnej wersyfikacji – dla potrzeb literatury tworzonej w językach pozbawionych zjawiska iloczasu – pojęcie stopy zmodyfikowano, określając nim powtarzające się układy sylab akcentowanych i nieakcentowanych. Autorem dokumentu jest Johann Gottfried Jacob Hermann (1772-1848) - niemiecki filolog klasyczny, profesor filozofii, retoryki, poezji, najwybitniejszy uczeń Friedricha Wolfganga Reiza ( 1733-1790) - niemieckiego filologa, badacza starożytności i profesora poetyki i retoryki na uniwersytecie w Lipsku. Hermann zajmował się trzema dziedzinami: antyczną metryką, grecką gramatyką oraz grecką mitologią. Jego wybitne zasługi leżą w egzegezie starożytnych greckich pisarzy, przede wszystkim homeryckich eposów, epinikionów Pindara i trzech wielkich tragedii. Jego staranie zrozumienia tych poetów zaowocowało wydaniem ich poszczególnych dramatów lub zbiorem ich dzieł. W szczególności interesowała go twórczość Ajschylosa.