Handbuch der mathematischen und technischen Chronologie (Berlin, 1825) - pierwszy z dwóch tomów podręcznika chronologii matematycznej i technicznej - najważniejszego dzieła niemieckiego astronoma i chronologa Christiana Ludwiga Idelera (1766-1846). Autor w 1821 został profesorem na Uniwersytecie Berlińskim, a w 1829 członkiem zagranicznym Instytutu Francuskiego. Całe swoje życie poświęcił głównie badaniu starożytnych systemów chronologii. Tom pierwszy poprzedzony został ogólnym wprowadzeniem do chronologii matematycznej czyli astronomicznej badającej ruchy ciał niebieskich, o ile pozostają one w związku z mierzeniem czasu (czyli przede wszystkim pozorny ruch Słońca wokół Ziemi oraz rzeczywisty ruch Księżyca wokół Ziemi) i technicznej czyli historycznej, która bada historyczne podziały czasu, dokonywane głównie na podstawie ruchów ciał niebieskich. W dalszej części dzieło podzielone zostało na pięć rozdziałów, kolejno opisujących chronologię techniczną Egipcjan, Babilończyków, Greków, w rozdziale czwartym Macedończyków, azjatyckich Greków i Syryjczyków, a w ostatnim Hebrajczyków.