Haben die Polen und Litauer ein historisches Recht auf Altpreuβen? Beantwortet von einem Altpreuβen durch Geburt und Abstammung […]

Opis dokumentu

Publikacja wydana w 1919 roku w Królewcu (niem. Königsberg) koncentrująca się na zagadnieniu historycznych praw do starodawnych ziem pruskich. Autorem opracowania jest Emil Hollack (1860 -1924) – nauczyciel, historyk, pasjonat i badacz pradziejów ziem pruskich, członek Towarzystwa Starożytności Prussia w Królewcu, organizacji założonej w 1844 roku w Królewcu przez historyków – hobbystów. Materiał napisanych w duchu szerzącego się wówczas i znajdującego coraz więcej zwolenników panagermanizmu doskonale wpisuje się w ciąg burzliwych dyskusji toczonych wokół kwestii, do kogo właściwie starodawne ziemie pruskie powinny należeć, jakie miały miejsce w wiekach XIX i XX w okresie rozwoju nacjonalizmu. Autor opracowania kreśląc rys wydarzeń historycznych analizuje kwestię przynależności narodowej do tych terenów, reprezentując pogląd, iż tereny dawnych Prus były od stuleci „niemieckie”, czego przykładem może być m.in. decyzja Piastów Mazowieckich o sprowadzeniu Krzyżaków, która przyczyniła się do powstania silnej tożsamości niemieckiej na południowo-wschodnim wybrzeżu Morza Bałtyckiego już w początkach XIII wieku. Pangermanizm był nacjonalistycznym nurtem politycznym, powstałym na przełomie XIX i XX wieku, sobie za cel zjednoczenie w jednym państwie wszystkich ludów pochodzenia germańskiego, stając się już w końcu XIX wieku narzędziem niemieckiego ekspansjonizmu. Powstały w 1891 roku Związek Wszechniemiecki (lub Liga Pangermańska, niem. Alldeutscher Verband) był organizacją reprezentującą pangermanizm w Niemczech. Żądanie „zjednoczenie w jednym państwie wszystkich ludów pochodzenia germańskiego” nie ograniczało się jedynie do terenów, gdzie ludność niemiecka była większością, lecz dotyczyło także terenów, gdzie Niemcy byli mniejszością. Na tych obszarach nad rodzimą ludnością władzę miała sprawować mniejszość niemiecka, planowano też stopniową redukcję grup etnicznych nie-niemieckiego pochodzenia poprzez czystki etniczne i osadzanie kolonistów niemieckich. Pangermaniści wyrażali także antysemickie i antypolskie antysemickie i antypolskie poglądy. Poglądy związane z pangermanizmem były jednym z dominujących czynników kształtujących politykę i cele Niemiec podczas I wojny światowej, a także istotnym źródłem inspiracji politycznych niemieckiego ruchu nazistowskiego i Adolfa Hitlera.