Grundriß der allgemeinen Arithmetik oder Analysis zum Gebrauch bey academischen Vorlesungen […] Erster Theil

Opis dokumentu

Grundriß der allgemeinen Arithmetik …(Getynga, 1809) - pierwsza część publikacji prezentującej zarys arytmetyki do wykorzystania na wykładach akademickich, w opracowaniu niemieckiego matematyka, profesora matematyki Uniwersytetu w Getyndze Bernharda Friedricha Thibauta (1775-1832). Autor studiował matematykę i fizykę pod kierunkiem Georga Christopha Lichtenberga, Johanna Beckmanna i Abrahama Gotthelfa Kästnera. W przeciwieństwie do wielu ówczesnych naukowców niemieckich nie podróżował naukowo. Doktorat obronił i karierę naukową prowadził na swoim macierzystym uniwersytecie. Przeszedł szczeble kariery akademickiej i w 1826 roku został wybrany rektorem. Jego podręczniki do matematyki były szeroko stosowane w ówczesnych Niemczech, a wykłady cieszyły się dużą popularnością. Był też bohaterem akademickich anegdot, jako osoba organizująca posiłki dla chorych studentów, ale też cierpiąca na depresję i pod koniec życia zamykająca się we własnym mieszkaniu. Pochodzące z początku XIX wieku opracowanie Thibaulta prezentuje zarys arytmetyki - jednego z podstawowych i najstarszych działów matematyki, zajmującego się liczbami. Wiedza o prehistorii arytmetyki jest ograniczona do kilku niewielkich artefaktów udowadniających posługiwanie się pojęciami dodawania i odejmowania przez ludy neolityczne. Najbardziej znanym jest kość z Ishango, datowana na epokę górnego paleolitu, która mogła służyć do zapisu systemu liczbowego. Prawdopodobnie Babilończycy posiadali szeroką wiedzę w niemal wszystkich aspektach elementarnej arytmetyki już dwa tysiące lat przed naszą erą. W papirusach ze starożytnego Egiptu pochodzących z XVII wieku p.n.e. można znaleźć dokładne algorytmy mnożenia i używania ułamków. Pitagorejczycy w szóstym wieku p.n.e. uznawali arytmetykę za jedną z czterech najważniejszych nauk. Znalazło to odbicie również w programie średniowiecznych uniwersytetów jako element Quadrivium, które razem z Trivium utworzyło siedem sztuk wyzwolonych.