Griechisches Elementarbuch für unter und mittlere Gymnasialklassen (Berlin, 1841) – pochodzący z I połowy XIX wieku dwutomowy podręcznik do nauki języka greckiego dla niemieckich gimnazjalistów, w opracowaniu niemieckiego filologa klasycznego, nauczyciela gimnazjalnego Alberta Friedricha Gottsschicka (1807-1871). Określenia „język grecki”, „greka” pochodzą od Rzymian, którzy nazywali ten język po łacinie lingua Graeca. Nazwa stosowana przez samych Greków w grece klasycznej brzmiała ἡ Ἑλληνικὴ γλῶττα = he Hellenikè glõtta (nowogr. η Ελληνική γλώσσα = i Ellinikí glóssa lub τα Ελληνικά = ta Elliniká), co można przetłumaczyć jako „język helleński”. W starożytności język grecki był ważnym językiem basenu Morza Śródziemnego. W kulturze europejskiej zaadaptowany, obok łaciny, jako język terminologii naukowej, wywarł wpływ na wszystkie współczesne języki europejskie, a także część pozaeuropejskich i starożytnych. Od X wieku p.n.e. zapisywany jest alfabetem greckim. Dwutomowe opracowanie Gottschicka pozwala opanować podstawowe greckie słownictwo, podstawy gramatyki i wymowy oraz budować zdania i nabierać umiejętności konwersacyjnych. Tom pierwszy prezentuje podstawy gramatyki języka greckiego, natomiast drugi zawiera zestaw greckich czytanek o różnorodnej treści.