Gottfried Christian Reich’s […] Beschreibung der mit seinen neuen Mitteln behandelten Krankheitsfälle. Erster Band

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1800 Miejsce publikacji: Nürnberg Autor:
  • Reich, Gottfried Christian
Strony: XXXVI; 268 Sygnatura: 92565/1 biblioteka cyfrowa link Języki: eng, lat, ger Hasła kluczowe:
  • Stary druk -18 w.
  • Dyskurs medyczny - 18 w.
  • Medycyna - historia
  • Diagnostyka medyczna
  • Diagnostyka i leczenie chorób z gorączką - 18 w.
  • Reich, Gottfried Christian (1769-1848)
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 10.06.2022

Opis dokumentu

Beschreibung der mit seinen neuen Mitteln behandelten Krankheitsfälle (Norymberga, 1800) - pierwsza część medycznego dyskursy pisanego, zawierającego opis przypadków chorobowych z gorączką, w opracowaniu niemieckiego lekarza i profesora akademickiego Christiana Gottfrieda Reicha (1769-1848). Autor od 1788 roku studiował medycynę na uniwersytetach w Jenie i Erlangen. Doktorat uzyskał w Erlangen, w 1793 roku, na podstawie rozprawy „Brevis epidemiae variolosae Arzbergensis anni 1791 delineatio”. Rok później na tym samym uniwersytecie został mianowany profesorem nadzwyczajnym medycyny. Pracę zawodową łączył z działalnością literacką. Efektem było kilka przekładów prac medycznych z angielskiego na niemiecki. W ówczesnym świecie naukowym Reich wywołał spore poruszenie ustanawiając nową teorię gorączki. Od czasów starożytnych, poprzez średniowiecze, aż do XIX wieku teorie o naturze gorączki, jej genezie i roli, były wynikiem interakcji doktryn i idei filozoficznych z naukami doświadczalnymi. W minionych wiekach teoria gorączki stanowiła jeden z najbardziej ważkich problemów praktyki i filozofii medycyny. Teoria Reicha oparta została na zasadach chemii, a jej kulminacją był fakt, że wszystkie gorączki i stany gorączkowe w ciele są spowodowane brakiem tlenu i wzrostem azotu, a co za tym idzie, odpowiedni dla nich rodzaj leczenia polega na stosowaniu kwasów, szczególnie tych bogatych w minerały, w możliwie najsilniejszych dawkach. W 1799 roku Reich otrzymał wezwanie do Charité w Berlinie, gdzie należał do komisji, która na zlecenie rządu pruskiego miała sprawdzić poprawność jego teorii gorączki. Wyniki prac okazały się na tyle korzystne dla twórcy teorii, że otrzymał on od kasy państwowej roczną emeryturę w wysokości 500 talarów i uzyskał zgodę na prowadzenie wykładów medycznych w Berlinie. W 1800 roku Reich przeniósł się na stałe do Berlina, a w 1809 roku został mianowany profesorem nowopowstałego uniwersytetu, gdzie pracował do śmierci 5 stycznia 1848 roku. W niniejszym opracowaniu Reich prezentuje 38 opisów różnych, w części ciężkich i niebezpiecznych przypadków chorobowych z gorączką. Opisy są mniej lub bardziej szczegółowym raportem dotyczącym objawów, badania, diagnozy, leczenia z zastosowaniem nowych środków etc. Publikacja nawiązuje również do niektórych aspektów teorii gorączki.