Gotische Wandmalerei in Niederösterreich

Opis dokumentu

Gotische Wandmalerei in Niederösterreich (Zurych, Wiedeń, Lipsk) - publikacja z zakresu historii sztuki, której tematyka dotyczy gotyckiego malarstwa ściennego na obszarach Dolnej Austrii (niem. Niederösterreich). Autorem opracowania jest austriacko-amerykański historyk sztuki, bibliotekarz, księgarz i kurator muzeów Felix Reichmann (1899-1987). Opracowanie opublikowano w zeszycie 1 „Wiener Studien zur Kunstgeschichte” - serii wydawniczej ukazującej się pod redakcją austriackiego historyka sztuki Juliusa Schlossera (1866-1938). Bogato ilustrowana czarno-białymi fotografiami praca jest transpozycją dysertacji doktorskiej autora złożonej pod tym samym tytułem na wydziale historii sztuki Uniwersytetu Wiedeńskiego i stanowi pożyteczny materiał do badania i oceny sztuki (malarstwa ściennego) średniowiecznej Austrii. Malarstwo gotyckie pojawiło się we Włoszech pod koniec XIII w., skąd rozprzestrzeniło się na tereny całej Europy i trwało ponad 200 lat, niekiedy zazębiając się z następującym po nim nurtem renesansu. W tym okresie pojawiła się nowa forma wyrazu artystycznego – witraże, a dużego znaczenia nabrało malarstwo tablicowe i ścienne. Olbrzymią popularność zdobyła technika fresku (wł. Fresco – świeży), polegająca na nanoszeniu farb na mokry tynk. Na malarstwo gotyckie ogromny wpływ miała architektura. Dzięki strzelistym strukturom i zastosowaniu sklepienia krzyżowo żebrowego, zwłaszcza w budowlach sakralnych, również w malarstwie zaczęto stosować zabiegi mające wywołać wrażenie głębokiej perspektywy i przestrzeni obrazu. Kolejną cechą malarstwa gotyku był realizm przedstawianych postaci i ich otoczenia. Artyści wywodzący się z tego nurtu z chirurgiczną wręcz precyzją oddawali nawet najdrobniejsze szczegóły i wyjątkowy nacisk kładli na uwydatnianie indywidualnych cech malowanych postaci. Chętnie operowano światłocieniem. Tematem wiodącym w malarstwie gotyckim były sceny sakralne, jako że w życie społeczne było w ówczesnym czasie nierozerwalnie związane z kościołem. Dzieła te pełne były symboliki i metaforycznych przesłań. Spełniały nie tylko rolę ozdobną, były też swego rodzaju nośnikiem informacji oraz jednym z elementów propagowania idei chrześcijańskich.