Goethe’s Schriften. Fünfter Band

Opis dokumentu

Goethe’s Schriften (Lipsk, 1788) - piąty tom antologii utworów Johanna Wolfganga von Goethe (1749-1832), powszechnie uznawanego za najwybitniejszego przedstawiciela literatury niemieckiej, a także jednego z najbardziej znaczących w skali światowej, dramaturga, prozaika, uczonego, polityka i męża stanu. Goethe, był obok Friedricha Schillera (1759-1805), czołowym przedstawicielem klasycyzmu weimarskiego oraz prekursorem romantyzmu. Był również myślicielem i uczonym, znawcą wielu dziedzin wiedzy oraz sztuki. Goethe to jedyny pisarz Niemiec, którego ranga i pozycja międzynarodowa mogą się równać z tą, którą cieszą się najważniejsi filozofowie niemieccy, często zresztą czerpiący z jego twórczości i pomysłów. O pozycji Goethego w krajach niemieckojęzycznych świadczy określanie jego utworów już w końcu XVIII wieku jako klasyki. W perspektywie kultury europejskiej, weimarski pisarz to najważniejszy i niedościgły przedstawiciel romantyzmu, którego stosunek do kultury epoki rozpoczętej wraz z nastaniem Wieku Świateł można porównać do relacji Szekspira do Odrodzenia i postawy Dantego wobec Wieków Średnich. Do jego najbardziej znanych dzieł należą „Faust”, „Cierpienia młodego Wertera”, ballada „Król Olch”, dramaty historyczne „Egmont” i „Götz von Berlichingen”, powieść „Powinowactwa z wyboru” etc. Niniejszy tom zawiera trzy kolejne utwory Goethego. Pierwszy to dramat historyczny zatytułowany „Egmont” . Goethe rozpoczął pracę nad utworem w 1775 roku, ale ukończył ją dopiero w 1787 roku. W 1788 roku po raz pierwszy ukazała się drukiem. Pierwsze przedstawienie odbyło się w Moguncji 9 stycznia 1789 roku. Akcja dramatu rozgrywa się w trakcie powstania holenderskiego, na początku wojny osiemdziesięcioletniej. Osoba tytułowego bohatera Egmonta wzorowana była na rzeczywistej, historycznej postaci, jaką był niderlandzki dowódca i polityk Lamoral, hrabia Egmont, książę de Gavre (1522-1568). Dwa pozostałe utwory zamieszczone w niniejszym tomie „ Claudine von Villa Bellla” oraz „ Erwin und Elwire”, należą do gatunku komedio-oper (niem. Singspiel) czyli utworów scenicznych opartych na tekście mówionym ze wstawkami muzycznymi, głównie pieśniami zwrotkowymi, prostymi ariami i nieskomplikowanymi partiami zespołowymi.