Podręcznik gramatyki łacińskiej niderlandzkiego uczonego i badacza historii starożytnej Godescalca Steewecha. Właściwą część dzieła poprzedza przedmowa adresowana do burmistrza Brugii Jana Wytsa de la Boucharderie oraz jego braci Paula i Lamberta. Autor wygłasza w niej pochwałę języka łacińskiego, co potwierdzać miałaby również jego popularność wśród niderlandzkich zwierzchników władzy. Po niej znajduje się utwór elegijny lekarza Gerarda Dalanthusa i krótkie utwory metryczne innych autorów dedykowane Steewechowi. W przedmowie do czytelnika uczony powołuje się na autorytet m.in.Cycerona, Erazma z Rotterdamu i Scaligera, którzy również badali język łaciński i podaje bibliografię w formie tabeli. Pierwsza księga poświęcona jest nieodmiennym częściom mowy. Steewech wymienia je, przywołując literackie konteksty (konkretne cytaty z klasycznych autorów) z wzorcowym zastosowaniem danego słowa lub frazy, podkreślając elegancję składni zgodnie z wytycznymi retoryki. Dodatkiem do dzieła jest indeks użytych wyrażeń.