Geschichten und Thaten Kaiser Richards Aus dem Geschlecht der Könige in Engelland, So insgemein die Historie des Interregni genennet wird.[…]

Opis dokumentu

Publikacja, wydana w Berlinie w 1719 roku autorstwa Jacoba Paula von Gundling (1673-1731) – niemieckiego historyka, historiografa, nadwornego uczonego i błazna na dworze króla pruskiego Fryderyka Wilhelma I, prezydenta Pruskiej Akademii Nauk (Królewskiego Pruskiego Towarzystwa Nauk) etc. W treści dokumentu znajdujemy rys biograficzny i historię życia Ryszarda z Kornwalii (1209-1272) , hrabiego Poitou, hrabiego Kornwalii, antykróla niemieckiego (w opozycji do Alfonsa z Kastylii) w latach 1256-1272. Ryszard z Kornwalii, pochodzący z dynastii Plantegenetów, był synem króla Anglii, Jana bez Ziemi. Jego starszym bratem był Henryk III, król Anglii. Nadania ziemskie uczyniły go jednym z najbogatszych ludzi w Europie. W 1256 roku stronnictwo Welfów wybrało Ryszarda królem Niemiec. Wyboru dokonała tzw. „partia angielska”. W 1257 roku papież Aleksander IV koronował Ryszarda w Akwizgranie. W tym samym czasie Staufowie (dynastia władców niemieckich, w większości również cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego) wysunęli kandydaturę Alfonsa z Kastylii. Dwukrólewie w Rzeszy przyczyniło się do wybuchu wojny domowej, która żadnej ze stron nie przyniosła korzyści. W państwie utrzymywał się chaos, który do historii przeszedł jako Wielkie Bezkrólewie. (niem.Großes Interregnum), okres w dziejach Niemiec od 1250 roku (śmierć cesarza Fryderyka II) lub 1254 (śmierć Konrada IV) do 1273 roku (wybór na króla Rudolfa I Habsburga). Wbrew nazwie wielkie bezkrólewie nie oznaczało wakatu na tronie niemieckim, tylko okres największego osłabienia władzy królewskiej w Świętym Cesarstwie Rzymskim. Wtedy to narodziła się Rzesza Niemiecka  jako konglomerat państewek prowadzących własną politykę. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. Pol.8.II.102-Pol.8.II.105.