Geschichte Preussens, von den ältesten Zeiten bis zum Untergange der Herrschaft des Deutschen Ordens … (Królewiec, 1832) - piąty tom wydanej w dziewięciu tomach na przestrzeni 1827-1839 historii Prus - historycznej krainy, której nazwa została przejęta od nazwy ludu - Prusów (ludów bałtyckich zamieszkujących w średniowieczu tereny między Pomorzem, Mazowszem, Litwą, Bałtykiem oraz Niwą; obecnie ich terytorium zajmują : województwo warmińsko-mazurskie, fragment województwa pomorskiego, część województwa kujawsko-pomorskiego oraz obwód królewiecki). Autorem opracowania jest niemiecki historyk Johannes Voigt (1786-1863). Dziewięciotomowe dzieło Voigta jest opisem historii Prus od czasów najdawniejszych do schyłku panowania zakonu krzyżackiego. Niniejszy, piąty tom opisuje historię Prus w XIV wieku. Obejmuje okres od 1342 roku, w którym tytuł wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego otrzymał Ludolf König von Wattzau (Weizau) (ok. 1280/1290-1348) do 1393 roku i śmierci kolejnego wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Konrada von Wallenrode (ok.1330/1340-1393).