Geschichte Deutschland im achtzehnten Jahrhunderte… (Historia Niemiec w XVIII wieku…) - część druga (Zurych, 1795) dwutomowego dzieła niemieckiego uczonego, historyka, duchownego i profesora Josepha Antona Milbillera (1753-1816). Urodzony w Monachium Milbiller, po studiach teologicznych i prawniczych na Uniwersytecie w Ingolstadt, otrzymał w 1778 roku święcenia kapłańskie. W następnych latach działał jako publicysta w Monachium. W 1785 roku opuścił Bawarię, w związku z prześladowaniami Iluminatów i wyruszył w podróż po Niemczech. W Halle, pod wpływem historyka Kościoła Johanna Salomo Semlera (1725-1791), coraz częściej zajmował się studiami historycznymi. Od 1786 roku pracował jako profesor nauk pięknych i historii w Passau, aż w 1794 roku, w obliczu narastającego strachu przed rewolucją, osiadł jako niezależny pisarz w Wiedniu, gdzie kontynuował badania historyczne. Pięć lat później otrzymał powołanie na Uniwersytet w Ingolstadt (od 1800 r. w Landshut), gdzie wykładał historię Niemiec i Europy, statystykę i geografię. W 1808 roku został członkiem korespondentem Bawarskiej Akademii Nauk w Monachium. Opublikowana w 1795 roku dwutomowa Historia Niemiec w XVIII wieku… stanowi uzupełnienie i kontynuację do Geschichte der Deutschen Johanna Kaspara Riesbecka (1754 -1786). Część druga prezentuje dzieje państwa i narodu niemieckiego na przestrzeni 1740-1792, czyli w okresie od śmierci Karola VI Habsburga (1685-1740) - od 1711 roku cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego do śmierci, koronowanego 9 października 1790 roku na cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego, Leopolda II Habsburga (1747-1792). Dokument zawiera opis najważniejszych zdarzeń oraz sytuacji gospodarczo - ekonomicznej, społecznej, kulturalno-naukowej, politycznej Niemiec, przedstawionej zarówno na arenie wewnętrznej, jak i na tle najważniejszych, ówczesnych wydarzeń międzynarodowych. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. 92631/1-92631/2.