Historia Związku Hanzeatyckiego. T. 2. Główne dzieło Georga Friedricha Sartoriusa niemieckiego historyka, wykładającego na uniwersytecie w Getyndze. Wydanie pierwsze (do którego należą egzemplarze ze zbiorów Biblioteki Elbląskiej) ukazywało się w latach 1802-1808. Drugie, przygotowane przez autora, wydanie ukazało się post mortem Sartoriusa w 1830. Badania Sartoriusa dotyczące Hanzy zapoczątkowały duże zainteresowanie tym tematem w XIX wieku, szczególnie żywe od momentu zjednoczenia państw niemieckich. Sartorius zyskał również sławę jako historyk ekonomii (mimo iż studiował teologię i orientalistykę) oraz jako tłumacz dzieła Adama Smitha Badania nad przyczynami i naturą bogacenia się narodów. Na grzbiecie książki szyldzik ze złoconym nazwiskiem autora i tytułem dzieła. Na stronie tytułowej pieczątka z nazwiskiem Neumann – znak proweniencyjny prawdopodobnie Heinricha Ferdinanda Neumanna – zamiłowanego historyka-regionalisty i elbląskiego bibliofila. Tom 2 zawiera też reprodukcję odcisku miedziorytniczego przedstawiającą cztery godła hanzeatyckich faktorii: w Brugii, Londynie, Nowogrodzie i Bergen w Norwegii.