Historia Związku Hanzeatyckiego. T. 3. Główne dzieło Georga Friedricha Sartoriusa, niemieckiego historyka wykładającego na uniwersytecie w Getyndze. Wydanie pierwsze (do którego należą egzemplarze ze zbiorów Biblioteki Elbląskiej) ukazywało się w latach 1802-1808. Drugie, przygotowane przez autora wydanie ukazało się post mortem Sartoriusa w 1830. Badania Sartoriusa dotyczące Hanzy zapoczątkowały duże zainteresowanie tym tematem w XIX wieku, szczególnie żywe od momentu zjednoczenia państw niemieckich. Sartorius zyskał również sławę jako historyk ekonomii (mimo iż studiował teologię i orientalistykę) oraz jako tłumacz dzieła Adama Smitha Badania nad przyczynami i naturą bogacenia się narodów. Na grzbiecie książki szyldzik ze złoconym nazwiskiem autora i tytułem dzieła. Na stronie tytułowej pieczątka własnościowa Neumanna – znak proweniencyjny Heinricha Ferdinanda Neumanna – zamiłowanego historyka-regionalisty i elbląskiego bibliofila oraz odręczna zapiska: „wraz z dwoma dodatkami”. Dodatkami tymi są dwie ilustracje, przedstawiające rezydencję hanzeatycką w Antwerpii, wklejone na końcu książki, prawdopodobnie przez jednego z jej właścicieli.