Kilkudziesięciostronicowy zarys historii miasta Chojnice (niem. Konitz) opublikowany drukiem w Chojnicach w 1873 roku. Autorem opracowania jest August Uppenkamp (1824 -1909) – humanista, historyk regionu, w latach 1866-1873 dyrektor chojnickiego gimnazjum. Materiał opracowany przy wykorzystaniu niepublikowanych rękopisów opisuje historię miasta w okresie XIII – XVIII wieku. Chojnice to miasto w województwie pomorskim położone na Pomorzu Gdańskim, w odległości ok. 120 kilometrów od Gdańska. Historia miasta sięga średniowiecza. Jak wykazują badania archeologiczne, w XI – XII wieku istniała tu osada otoczona wałem ziemno-drewnianym. W źródłach pisanych nazwa Chojnice pojawiła się po raz pierwszy w 1275 roku w dokumencie wystawionym przez księcia pomorskiego Mestwina II. Na początku XIV wieku Krzyżacy opanowali Pomorze Gdańskie i od nich zapewne, przed 1320 rokiem, Chojnice otrzymały prawo miejskie, zaś odnowiony przywilej lokacyjny datowany jest na 1360 rok. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. 35358a – 35358b.