Geschichte der Pläne zur Teilung des altpolnischen Staates seit 1386

Opis dokumentu

Książka z serii : Niemcy a Wschód (Deutschland und der Osten), Bd. 5. Historia planów podziału dawnego państwa polskiego od 1386 r. W przypadku Polski typowe dla okresu średniowiecza rozdrobnienie feudalne zapoczątkowane zostało testamentem Bolesława Krzywoustego, ustanawiającym podział na dzielnice oraz zwierzchnictwo senioralne. Centralizacja państwa była dziełem dwóch królów z dynastii Piastów: Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego. Pomocna okazała się w tym dziele kanonizacja biskupa Stanisława oraz narosła wokół tego faktu legenda. Po śmierci Kazimierza Wielkiego koronę polską odziedziczył Ludwik Węgierski, co pozwoliło odsunąć groźbę ponownego podziału państwa. Unia polsko-węgierska nie przetrwała długo, gdyż również Ludwik zmarł, nie pozostawiwszy męskiego potomka. Za sprawą małżeństwa jego najmłodszej córki Jadwigi, koronowanej na „króla Polski” tron przypadł w 1386 wielkiemu księciu litewskiemu Władysławowi Jagiełło. Za jego rządów jedność państwa została znów przejściowo zagrożona za sprawą politycznych knowań Władysława Opolczyka z Zygmuntem Luksemburskim i Zakonem Krzyżackim, których efektem miał być rozbiór Polski. W 1396 został jednak Opolczyk przez Jagiełłę pokonany.