Geschichte der Botschaft Herzogthum Warschau im Jahre 1812

Opis dokumentu

Geschichte der Botschaft Herzogthum Warschau im Jahre 1812 - niemieckojęzyczny przekład „Histoire De L'Ambassade dans le Grand Duche de Varsovie en 1812” (pol. „Historia ambasady w Wielkim Księstwie Warszawskim w roku 1812”) - wspomnień, których autorem jest francuski duchowny i dyplomata, rezydent w Księstwie Warszawskim w okresie od 5 lipca 1812 roku do 9 grudnia 1812 roku Dominique-Georges-Frédéric Dufour de Pradt (1759-1837). W 1812 roku, w przededniu wyprawy na Moskwę, Napoleon przysłał do Warszawy ambasadora, który miał za zadanie podsycić nastroje w Księstwie Warszawskim i pozyskać polskiego rekruta do walki z Rosją. Tym ambasadorem był arcybiskup Dominique Pradt, wielki jałmużnik na cesarskim dworze, zaufany współpracownik francuskiego cesarza. Po klęsce kampanii rosyjskiej Pradt został przez Napoleona oskarżony o nieudolne działania, przegranie sprawy polskiej i w rezultacie klęskę całego przedsięwzięcia. Odwołany ze stanowiska, rozczarowany i urażony, chcąc się bronić przed zarzutami, spisał wspomnienia, w których przywołał wydarzenia roku 1812, widziane z perspektywy francuskiego dyplomaty nad Wisłą. Przedstawił w nich sytuację i problemy Księstwa Warszawskiego, a także panujące w nim nastroje. Wnikliwie opisał przy tym charakter Napoleona, sposób myślenia i postępowania cesarza oraz jego otoczenia. Odsłonił kulisy władzy i polityki prowadzonej przez Francję w podległych jej krajach, zwłaszcza wobec Księstwa i Polaków. Wspomnienia ukazały się po raz pierwszy w Paryżu w roku 1815 i stały się bestsellerem paryskich księgarni doby Restauracji. Według wielu relacji przebywający na Wyspie Świętej Heleny Napoleon, przeczytawszy dostarczony mu egzemplarz, nazwał dosadnie Pradta „nikczemnym łotrem”, po czym wybuchł śmiechem, by już następnego dnia, po raz pierwszy zamknąć się na długie godziny w swoim pokoju, stroniąc od towarzystwa i odmawiając posiłków. Autorem niemieckojęzycznego przekładu jest niemiecki publicysta Joseph Anton Pilat (1782-1865). Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. KD.2701- KD.2702.