Geologie oder Naturgeschichte der Erde (Stuttgart, 1840) - trzeci z pięciu tomów publikacji z zakresu szeroko pojętych nauk geologicznych, w opracowaniu niemieckiego mineraloga i geologa Karla Cäsara von Leonhardta (1779-1862). Autor od 1818 roku był profesorem mineralogii i geognozji na Uniwersytecie w Heidelbergu. Był również założycielem i wydawcą jednego z pierwszych czasopism mineralogicznych, Taschenbuch für die gesammte Mineralogie, będącego przodkiem Jahrbuch [Neues] für Mineralogie, Geologie, und Palaeontologie. Zbudował osobistą kolekcję minerałów składającą się z ponad 8000 okazów, która została przejęta przez Uniwersytet w Getyndze po jego śmierci. Obszerny materiał w każdym tomie został zaprezentowany w formie kilkunastu przystępnych wykładów, których tematyka związana jest z mineralogią (wcześniej nazywana oryktognozją) historią naturalną Ziemi oraz zagadnieniami dotyczącymi rozwoju Ziemi, które wówczas określano mianem geognozji (dopiero później pod wpływem literatury francuskiej terminem geologii). W opracowaniu Leonhardt wskazuje liczne związki początków nauk geologicznych z podróżami, geografią, medycyną, alchemią, fizyką, biologią, archeologią, kamieniarstwem, budownictwem, architekturą, historią, historią sztuki, a także z kolekcjonerstwem. Tom uzupełniają unikatowe staloryty i litografie.