Mowa okolicznościowa rektora Gimnazjum Elbląskiego - Johanna Langego z roku 1746, wygłoszona w czasie obchodów święta szkoły (tzw. enkania) upamiętniającego oddanie przez miasto do użytku gimnazjum nowego budynku szkolnego. Obok nabożeństwa, wspólnej modlitwy i śpiewu psalmów, tego dnia uroczystą mowę wygłaszał również rektor szkoły. Była to także okazja do okazania wdzięczności radzie miejskiej i innym protektorom za udzieloną szkole pomoc materialną. W swojej mowie Lange przywołuje początki szkolnictwa od czasów starożytnych, ukazując metaforycznie połączenie tradycji pogańskiej z judeo-chrześcijańską. Dodatkiem do pisma jest scenopis (prolog i poszczególne chóry) sztuki teatralnej prezentowanej w czasie szkolnego święta, której tematem są losy narodu wybranego na wygnaniu (“De Judaismo exulante”) . Lange umieścił mowę jako pierwszą z programowych w indeksie pism poświęconych nauczaniu w Gimnazjum Elbląskim z lat 1746-1780 (na przedniej okładce umieszczono odręcznym pismem całą listę przemówień), była to także jego pierwsza mowa w roli rektora na święcie szkoły.Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. Pol.8.II.4683-Pol.8.II.4735.
Projekt „Digitalizacja, opracowanie i udostępnianie starodruków Biblioteki Elbląskiej” w ramach programu MKiDN Kultura cyfrowa 2019. „Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury”.