Gemeinnüzzige Naturgeschichte des Thierreichs, darin die merkwürdigsten und nüzlichsten Thiere in systematischer Ordnung beschrieben… (Berlin, Stralsund; 1787) - ósmy tom publikacji traktującej o historii naturalnej królestwa zwierząt, w opracowaniu niemieckiego naturalisty, entomologa i karcynologa Johanna Friedricha Wilhelma Herbsta (1743-1807). Bogato ilustrowana kolorowymi rycinami publikacja charakteryzuje najbardziej pożyteczne zwierzęta opisane według klasyfikacji stworzonej przez szwedzkiego przyrodnika i lekarza Karola Linneusza (Carl von Linné, 1707–1778), który podzielił zwierzęta na sześć gromad. Cztery pierwsze obejmowały kręgowce (ssaki, ptaki, płazy i gady oraz ryby) a więc największe i najbardziej wówczas znane zwierzęta, i ta część systemu miała podstawy najbardziej naturalne, a nazwy tych gromad nadal obowiązują. Jedynie z trzeciej wydzielono później gady. Piąta gromada, obejmująca wówczas wszystkie stawonogi, wyznaczona została w dużym stopniu według kryteriów nadal obowiązujących, jednakże linneuszowska nazwa Insecta oznacza obecnie wyłącznie owady, a pajęczaki i skorupiaki zostały wydzielone znacznie później jako odrębne gromady. Szósta gromada - Vermes (robaki) obejmowała u Linneusza wszystkie pozostałe bezkręgowce, w większości morskie lub słodkowodne. Przedmiotem zainteresowania autora w niniejszym tomie jest gromada piąta – Insekta. Opisowi i charakterystyce poddane zostają gatunki owadów zaliczane do rzędu Hymenoptera (błonkoskrzydłe, błonkówki), Diptera (muchówki, dwuskrzydłe) oraz Aptera, czyli bezskrzydłe.