Gedanken, Vorschläge und Wünsche zur Verbesserung der öffentlichen Erziehung [ … ]

Opis dokumentu

W okresie oświecenia pedagogika zaczęła wykształcać cechy właściwe nowoczesnej nauce. Jednym z oświeceniowych autorów, którzy przyczynili się do rozwoju kształcenia w Europie był opat, teolog i niemiecki pedagog Friedrich Gabriel Resewitz (1729-1806). Otrzymawszy wykształcenie teologiczne na uniwersytecie w Halle Resewitz podjął pracę jako kaznodzieja i domowy nauczyciel. Zainteresowany oświeceniowymi prądami dokonał tłumaczeń dzieł Davida Huma z języka angielskiego na niemiecki oraz sporządził szereg traktatów o roli edukacji i cnotach obywatelskich. Powstałe we współpracy z niemiecki teologiem i pedagogiem hugenockiego pochodzenia Peterem Villaume (1746-1825) pięciotomowe Gedanken, Vorschläge und Wünsche zur Verbesserung der öffentlichen Erziehung [ … ] zawierało najważniejsze wytyczne jakimi winien kierować się nauczyciel. W tomie 3 autor prezentuje się swe doświadczenia jako dydaktyk (np. opisując swą karierę jako opat i wykładowca w klasztorze pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Magdeburgu). Przytoczone przez niego doświadczenia mają zilustrować problemy z jakimi mierzył się jako pedagog (np. z utratą koncentracji czy ustawaniem poprawnego siedzenia przez młodych słuchaczy w miarę upływu zajęć lekcyjnych).