Gebhard Lebrecht v. Blücher, preußischer Feldmarschall und Fürst von Wahlstatt. … (Stuttgart, 1835) - biografia jednego z najważniejszych pruskich dowódców okresu wojen napoleońskich, feldmarszałka Królestwa Prus Gebharda Leberechta von Blüchera (1742-1819), w opracowaniu niemieckiego pastora Wilhelma Burckhardta. Książę Blücher von Wahlstatt był człowiekiem wielkiej odwagi – brał czynny udział w walkach pomimo podeszłego wieku; był wielokrotnie ranny. Jego żołnierze nazywali go papą Blücherem. Za zwycięstwo nad Cesarstwem Francuskim otrzymał gwiazdę do Wielkiego Krzyża Żelaznego, co było najwyższym odznaczeniem wojskowym Królestwa Prus. Odznaczenie to przyjęło później nazwę od nazwiska feldmarszałka – Blücherstern. Od jego nazwiska nazwę bierze również typ pruskiej szabli (Blüchersäbel). Gebhard von Blücher doprowadził do przywrócenia Prusom pozycji jednej z największych militarnych potęg Europy i przyczynił się do abdykacji Napoleona w 1814 roku. Rok później podczas bitwy pod Waterloo wsparcie, jakiego udzielił wojskom Wellingtona w dużej mierze zadecydowało o ostatecznej klęsce cesarza Francuzów. Osobista odwaga Blüchera, zdecydowanie i zdrowy rozsądek uczyniły z niego jednego z najbardziej znaczących dowódców epoki. Zwany "Marszałkiem Naprzód" (niem. Marschall Vorwärts) z powodu ofensywnego sposobu prowadzenia walki i dążenia do starcia czołowego, w pełni zasłużył sobie w Prusach na uznanie i szacunek. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. KD.4540 - KD.4542.