Funkcjonowanie placówek usługowych w WZSP w powiązaniu z reformą gospodarczą - maszynopis

Opis dokumentu

W listopadzie 1983 roku Wojewódzki Związek Spółdzielni Pracy (WZSP) w Elblągu wydał maszynopis, zbliżony tytułem do broszury znajdującej się w naszych zbiorach bibliotecznych z 1982  - "Funkcjonowanie placówek usługowych w Elblągu w powiązaniu z reformą gospodarczą", tyle tylko, że maszynopis dotyczył placówek usługowych zrzeszonych w Wojewódzkim Związku Spółdzielni Pracy w Elblągu. Tekst podzielono, na dwie części opisową i tabelaryczną. Jednostka gospodarki uspołecznionej (j.g.u.)  zrzeszała 14 jednostek spółdzielczych świadczących usługi dla ludności. Spośród nich największa to Usługowa Spółdzielnia Pracy obejmująca swoim działaniem dawne województwo elbląskie świadcząc usługi w 21 branżach (67 zakładów usługowych oraz 9 punktów przyjęć). Pozostałe spółdzielnie ogniskowały swą działalność na ściśle określonych usługach przeważnie w jednej podstawowej branży - krawiecka - Odzieżowa Spółdzielnia Pracy "Zryw" w Elblągu, Odzieżowa Spółdzielnia Pracy "Delta" w Malborku (o tej spółdzielni możemy przeczytać w innym dokumencie naszych zbiorów - "Pierwsza Giełda Usług Spółdzielczości Pracy w Elblągu - Usługowe Spółdzielnie Pracy w Kwidzyniu i Malborku") oraz Spółdzielnia Pracy Przemysłu Odzieżowego w Ornecie. Szewska - Spółdzielcze Zakłady Obuwnicze im. M. Buczka w Elblągu. Motoryzacyjna - Spółdzielnia Pracy Usług Motoryzacyjnych, Spółdzielnia Pracy "ABC" oraz Spółdzielnia Pracy Remontowo-Produkcyjna w branży remontowo-budowlanej. Wojewódzka Spółdzielnia Pracy bazowała na usługach dziewiarskich i poligraficznych. Metalow-Usługowa Spółdzielnia Pracy "Ogniwo" oraz Wielobranżowa Spółdzielnia Pracy "Nasza Praca" wykonywały usługi związanymi z różnymi branżami. W maszynopisie przedstawiono sieć placówek usługowych zrzeszonych w WZSP w Elblągu, koncentrując się na jej stałym zmniejszeniu, m. in. przez zmianę przepisów dotyczącą działania na zryczałtowanym rozrachunku ekonomicznym. Zmniejszona ilość spowodowana została również tym, iż małe zakłady usługowe połączyły się w większe jednostki by poradzić sobie w nowym systemie ekonomicznym. Niedostateczne zaopatrzenie surowcowo-materialne, niedoinwestowanie sfery usług, deficyt zatrudnienia w usługach spowodowany nieprawidłową polityką szkoleniową czy niekorzystne godziny pracy do 20.00 miały także wpływ na ten stan rzeczy. Autorka maszynopisu przedstawiła również Uwarunkowania i bariery rozwoju usług, perspektywy Inwestycji w usługach oraz Przewidywania rozwojowe (nadzieja na reformę preferującą rolę usług w gospodarce). W Podsumowaniach i wnioskach po wejściu w życie nowej reformy gospodarczej autorka dokumentu podkreśliła, iż właśnie spółdzielczość pracy jako pierwsza wdrażając reformę stała się polem doświadczalnym nowej gospodarki. W tekście znalazła się jedna tabelka dotycząca relacji między działalnością usługową a produkcyjną. Pod dokumentem widnieje adnotacja dotycząca autorki niniejszego opracowania - mgr Zofia Rokicka Członek Zarządu WZSP oraz Pieczęć Prezesa Zarządu mgr Lesława Woźnowskiego z jego własnoręcznym podpisem. W części tabelarycznej zamieszczono 5 tablic, w tym dwie oznaczono numerem 1 - dotyczyły one Sprzedaży usług ogółem oraz dla ludności w układzie spółdzielni zrzeszonych w WZSP jedna z nich podawała dane za lata 1982-1983 a druga tylko za 3 kwartały 1982-1983. Tablica numer 2 podawała Wartość usług w układzie branżowym za 3 kwartały 1983 roku. Tablica numer 3 przedstawiała Sieć placówek usługowych 1981-1983 według zrzeszonych spółdzielni a ostatnia tablica numer 4 podawała Zatrudnienie w usługach w układzie spółdzielni.