Friedrich v. Matthisson’s Literarischer Nachlaß nebst einer Auswahl von Briefen seiner Freunde [… ] Zweiter Band

Typ: Książka Rok publikacji: 1832 Miejsce publikacji: Berlin Autor:
  • Matthisson, Friedrich von
  • Schoch, F.R. - wyd.
Strony: [ 4 ]; 318 Sygnatura: KD.2383.2 biblioteka cyfrowa link Języki: fre, lat, ger Hasła kluczowe:
  • Literatura niemiecka
  • Historia literatury niemieckiej
  • Matthisson, Friedrich von - spuścizna
  • Matthisson, Friedrich von - korespondencja
  • Niemieccy poeci - 18/19 w.
  • Matthisson, Friedrich von (1761-1831)
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 25.10.2023

Opis dokumentu

Friedrich v. Matthisson’s Literarischer Nachlaß… (Berlin, 1832) - drugi z czterech tomów publikacji prezentującej mało lub mniej znaną część spuścizny niemieckiego poety Friedricha von Matthissona (1761-1831), wydana przez F. R. Schocha, jako uzupełnienie do wszystkich wydań pism autora. Opracowanie dokumentuje życie, codzienne doświadczenia i aktywność twórczą autora. Tom drugi zawiera zachowane fragmenty bogatej korespondencji, którą z Matthissonem prowadzili: niemiecki i duński poeta i pedagog Christian Levin Sander (1756-1819), Friederike Sophie Christiane Brun (1765-1835) - duńska pisarka pochodzenia niemieckiego, niemiecki poeta Johann Christoph Friedrich Haug (1761-1829), szwajcarski poeta, pisarz, polityk i librecista Johann Gaudenz von Salis-Seewis (1762-1834) oraz niemiecki pisarz, urzędnik państwowy i polityk August Rode, od 1803 August von Rode (1751-1837). Matthisson był wysoko ceniony i chwalony przez współczesnych mu poetów między innymi przez Christopha Martina Wielanda (1733-1813) na łamach wydawanego przez niego czasopisma Teutschen Merkur i Friedricha Schillera (1759-1895), który miał wielkie uznanie dla jego poezji krajobrazowej, jako przejawu własnego stylu poetyckiego. Jego poemat „Elysium” Wieland określił jako „prawdziwą poetycką muzykę“, w której znajduje się „czysty związek obrazów, języka, rytmu i rymu i pewna magiczna wizja“. Z kolei, Schiller w swojej recenzji powiedział: „kto może stworzyć taką wizję jak jego Elysium, ten jest wtajemniczony w najskrytsze arkana sztuki poetyckiej i jest usprawiedliwiony jako uczeń prawdziwego piękna“. Jednak wkrótce został zapomniany, do czego miedzy innymi przyczynił się twórca szkoły romantycznej August Wilhelm Schlegel (1767-1845), który polemizował z jego liryką i pisał złośliwe epigramaty na jego temat. Do wielu jego wierszy i pieśni została napisana muzyka przez wybitnych kompozytorów, między innymi Ludwiga van Beethovena (1770-1827) i Franza Schuberta (1797-1828). Beethoven, który wysoko cenił Matthissona napisał muzykę do Adelaide, Lied aus der Ferne i Opferlied.