Friedens-Fahrt der Diener Gottes/ gegründet auff das gläubige Anschauen des Heylandes […] Hn. Paul Freylings ...

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1679 Miejsce publikacji: Königsberg Autor:
  • Sanden, Bernhard von
Strony: [4], 40 Sygnatura: Pol.7.III.347 biblioteka cyfrowa link Języki: lat, ger Hasła kluczowe:
  • Sanden, Bernhard starszy (1636-1703)
  • Druk funeralny - 17 w.
  • Kazania i homilie - 17 w.
  • Freyling, Paul (1601-1679)
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 26.11.2014

Opis dokumentu

Druk funeralny – kazanie żałobne poświęcone pamięci zmarłego 4 marca 1679 Paula Freylinga – sędziego, członka królewieckiej rady miejskiej i opiekuna kościołów starego Miasta Królewca. Zmarły w wieku 78 lat Freyling pozostawił żonę, syna i trzy córki, którym Bernhard von Sanden zadedykował druk. Tytuł druku nawiązuje do słów wypowiedzianych przez starca Symeona w Ewangelii wg. św. Łukasza: „Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie”. Autor kazania Bernhard von Sanden (Starszy) (1636-1703) – teolog, kaznodzieja, od 1701 ewangelicki biskup Królewca podkreśla m. in., iż udziałem zmarłego były trzy najważniejsze aspekty życia: prawe urodzenie, udane małżeństwo i pobożna śmierć. W kazaniu przywołane są także postaci: Hioba jako symbolu niezłomnej wiary w zbawienie, królowej Saby wypowiadającej słowa o szczęściu sług Salomona, którzy mogą stać przed jego obliczem i wsłuchiwać się w jego mądrość, co jest prefiguracją radości zbawionych stojących przed obliczem Boga, św. Dydyma, który - choć ślepy - zdobył wiedzę teologiczną i poznał Boga. W części „chrześcijański żywot” von Sanden opisuje życiorys Freylinga i drogę jego kariery. Paul Freyling urodził się 27 lutego 1601 w Elblągu jako syn Georga Freylinga i jego żony Reginy z domu Schulze – córki elbląskiego burmistrza. Freyling pobierał początkowo nauki w domu (m. in. uczył się języka polskiego), następnie został wysłany na naukę do Działdowa. W 1617 r. powrócił do Elbląga i zaczął uczęszczać do tutejszego Gimnazjum (razem z późniejszymi burmistrzami elbląskimi Michaelem Helwingiem i Izraelem Hoppe). Rok później wywędrował do Królewca, gdzie parał się handlem przyprawami, pracując dla swojego krewnego Zygmunta Scharffa. W 1627 r. ożenił się z Katarzyna Gorius – córką burmistrza starego Miasta Miasta Królewca. Miał z nią sześcioro dzieci, spośród których przeżyło go czworo (dwoje – syn i córka zmarło już w wieku dorosłym). W 1630 r. został sędzią, a dwanaście lat później członkiem Rady Miejskiej. W tekście marginalia oraz ozdobne inicjały i winiety. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.7.III.281-Pol.7.III.352. Format bibliograficzny: 2. Pieczątki: 1, 7, 10, 11, 18. Dawne sygnatury: D.2.Miscell.1. Krawędzie przycięte. Typ oprawy (materiał) – półskórek; obleczenie – brązowa skóra, papier różowy; okładziny - tektura; zdobienia oprawy - tłoczenia ślepe; pęknięcie zwięzów między blokiem a oprawą, poluzowanie oprawy, uszkodzenie przegubów; średnie deformacje; średnie zabrudzenia; brak zacieków / zaplamień; średni stopień zainfekowania mikroorganizmami; niewielkie ubytki spowodowane przez owady. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.