Friderici Hoffmanni Medicinae rationalis systematicae tomus quartus quo specialis morborum pathologia et huic superstructa solida therapia cum medendi methodo cautelis clinicis et morborum ennarationibus adiuncta epicrisi exhibentur[…]Editio secunda[...]

Opis dokumentu

Friedrich Hoffmann (1660-1742) był niemieckim lekarzem, profesorem medycyny, dziekanem, wreszcie prorektorem uniwersytetu w rodzinnym Halle. Pierwsza część czwartego tomu Medicinae rationalis systematicae... Hoffmanna poświęcona jest różnym rodzajom gorączki oraz metodom ich leczenia. Każdy z dwudziestu siedmiu podrozdziałów ma podobną strukturę: zawiera opis przyczyn i objawów choroby, sposoby leczenia, uwagi praktyczne i opis konkretnych przypadków z ich epikryzą. Autor w obszernym wstępie wymienia swoich poprzedników w dziedzinie medycyny a także lekarzy sobie współczesnych, na pismach których oparł swoją wiedzę teoretyczną. Są wśród nich autorzy starożytni: Hipokrates (ok. 460 p.n.e.- ok. 370 p.n.e.), Caelius Aurelianus (V w. n.e.).Aulus Cornelius Celsus (53 p.n.e - 7 n.e.) Areteusz z Kapadocji (I w. n.e.). Do współczesnych należą m.in.: Herman Boerhaave (1668-1738), Bartholomaeus de Moor (1649-1724), Rosinus Lentilius (1657-1733). Hoffmann zadedykował swoje dzieło synowi, również Friedrichowi (1703-1766), który także był lekarzem i profesorem medycyny na uniwersytecie w Halle.