Feudalität und Aristokratie. Ein Vortrag am 18. März 1858 zu Tübingen gehalten

Opis dokumentu

Feudalität und Aristokratie - publikacja wydana w Berlinie, prawdopodobnie w 1858 roku,  zawierająca wykład historyczno-polityczny odnoszący się m.in. do kształtowania się form ustroju społeczno-politycznego w Anglii, wygłoszony 18 maja 1858 roku w Tybindze przez niemieckiego historyka i polityka Maximiliana Wolfganga Dunckera (1811-1886). Autor studiował historię, filozofię i filologię od 1830 r. w Berlinie, gdzie słuchał wykładów Hegla (1770-1831) i Augusta Boeckha (1785-1867). W latach 1832-1833 kontynuował studia w Bonn, a potem ponownie w Berlinie. W 1834 r. promował się w Berlinie pracą pt. „De historia eiusque tractandae varia ranione”. W 1837 r. z powodu przynależności do korporacji studenckiej (niem. Burschenschaft) został skazany na sześć lat więzienia, który to wyrok skrócono do sześciu miesięcy.W 1839 r. habilitował się z historii pismem „Origines Germanicae Pars I” i rozpoczął pracę jako privatdozent na uniwersytecie w Halle. Pomimo, że jego wykłady nie były wielkim sukcesem został w 1842 r. profesorem nadzwyczajnym. Od 1843 r. był współredaktorem czasopisma Allgemeine Litteraturzeitung. Angażował się w ruchy polityczne i w 1848 r. wybrano go w Halle do Frankfurckiego Zgromadzenia Narodowego, gdzie został członkiem frakcji Casino. W latach 1849-1852 był przedstawicielem Halle w drugiej izbie pruskiego parlamentu (niem. Preußisches Abgeordnetenhaus), w 1850 r. członkiem erfurckiego parlamentu. Pracował dla czasopisma Constitutionellen Zeitung i rocznika Preußische Jahrbücher. W 1857 r. Maximilian Duncker został profesorem zwyczajnym historii politycznej w Tybindze, w 1859 r. tajnym radcą rządu, w 1861 r. politycznym doradcą księcia pruskiego. Poglądy Dunckera w kwestii Schleswig-Holsteinu oraz zbliżenie do Otto von Bismarcka (1815-1898) spowodowały, że musiał odejść ze służby u księcia. W 1866 r. został komisarzem cywilnym w Elektoracie Hesji (niem. Kurfürstentum Hessen). Na zlecenie Bismarcka napisał projekt konstytucji Związku Północnoniemieckiego. Od 1867 do 1874 r. był dyrektorem Pruskiego Archiwum Państwowego (niem. Geheimes Staatsarchiv Preußischer Kulturbesitz). Od 1872 r. Maximilian Duncker wykładał w Akademii Wojny.