Fabeln und Erzählungen von C.F. Gellert. Erster Theil

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1782 Miejsce publikacji: Berlin Autor:
  • Gellert, Christian Fürchtegott
Strony: LII; 346 Sygnatura: 92340 biblioteka cyfrowa link Języki: ger Hasła kluczowe:
  • Stary druk - 18 w.
  • Gatunki literackie - bajki i opowiadania - 18 w.
  • Literatura niemieckojęzyczna - bajki i opowiadania - 18 w.
  • Gellert, Christian Fürchtegott - bajki i opowiadania
  • Gellert, Christian Fürchtegott (1713 lub 1715-1769)
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 27.08.2020

Opis dokumentu

Wydane w 1782 roku w Berlinie nowe, uzupełnione wydanie Fabeln und Erzählungen (Bajki i opowiadania) - część pierwsza, autorstwa Christiana Fürchtegotta Gellerta (1713 lub 1715-1769) - niemieckiego myśliciela i poety epoki oświecenia. Niniejsza część zawiera niespełna 150 bajek i opowiadań autora. Gellert po ukończeniu słynnej szkoły książęcej Sankt Afra w Miśni, studiował teologię i filozofię na Uniwersytecie Lipskim. W czasie studiów dorabiał jako korepetytor i tłumacz z języka angielskiego i francuskiego oraz był członkiem zespołu pracującego nad niemieckim tłumaczeniem Encyklopedii Bayle’a. Studia ukończył rozprawą o teorii i historii bajki. Od 1745 roku prowadził na uniwersytecie zajęcia z etyki, poetyki i retoryki, w 1751 został mianowany profesorem. Jego wykłady o moralności przyniosły mu wielkie uznanie i popularność. Johann Wolfgang von Goethe określił nauki moralne Gellerta jako „fundament niemieckiej kultury obyczajowej” (niem.Fundament der deutschen sittlichen Kultur“). Działalność literacką rozpoczął już podczas studiów, ale szczytowy okres jego twórczości przypada na późną młodość. Fabeln und Erzählungen (wydane po raz pierwszy w Lipsku w dwóch częściach w latach 1746-1748) okazały się wielkim sukcesem, który utorował mu drogę do kręgów literackich i uczynił go autorytetem poetyckim. Bajki, zainspirowane La Fontainem, należały do najbardziej poczytnych w tym czasie i doczekały się wielu tłumaczeń, w tym na język polski. Chętnie wykorzystywano je jako lekturę szkolną oraz na lekcjach retoryki.