Praca filologiczna autorstwa niemieckiego polihistora i lekarza Jodocusa Wilicha (1501-1552) poświęcona imitacji stylu Wergiliusza. Pismo miało służyć za podręcznik retoryki w szkołach, gdzie uczniowie uczyli się łaciny, naśladując we własnych próbach literackich autorów antycznych. Dzieło poprzedza przedmowa adresowana do teologa Paula Ebera poświęcona znaczeniu i rozwojowi retoryki wraz z tabelami prezentującymi słowną ornamentykę, figury języka i odmiany. Wilich w filologicznym komentarzu omawia każde z tych retorycznych zjawisk, posługując się scholastyczną formułą “zwięzłego pytania i odpowiedzi”. Objaśniając poszczególne zagadnienia, powołuje się zarówno na źródła łacińskie (głównie Cyceron), jak i greckie (Arystoteles) oraz literackie przykłady. W drugiej części swojej pracy, naśladując poetyckie dzieła Wergiliusza, prezentuje praktyczne zastosowanie omówionych wcześniej retorycznych zabiegów. Po nich Wilich zamieścił także historyczny komentarz do każdej z literackich prób wraz z filozoficzną refleksją na temat znaczenia słów w świecie ludzi. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. SD.XVI.1091 - SD.XVI.1093.