Epistolarum Medicinalium Conradi Gesneri ... Libri III ; ... De oxymelitis elleborati... [1, 2]

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1577 Miejsce publikacji: Tiguri Autor:
  • Gesner, Conrad
Strony: [8], 140 K. ; 28 K. Sygnatura: Pol.6.II.373 biblioteka cyfrowa link Języki: grc, lat Hasła kluczowe:
  • Froschauer, Christoph (1532-1585)
  • Gesner, Konrad (1516-1565)
  • Korespondencja - 16 w
  • Listy łacińskie - 16 w.
  • Occo, Adolf (1524-1606)
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 06.10.2014

Opis dokumentu

Dwie części wydane w jednym tomie autorstwa Conrada Gesnera. Pierwsza część - składa się I-III rozdziałów. W większości dzieło zawiera listy od Gesnera (jak i do niego), różnych wybitnych botaników, lekarzy i uczonych z całej Europy. Wśród tych, z którymi Gesner korespondował byli: Johann Crato von Krafftheim, Achilles Pirminus Gasser, Adolf Occo (do którego pisał zarówno greką i łaciną), Felix Platter, Theodor Zwinger, Leonhard Fuchs i in. Tematy listów wskazują na szerokie zainteresowania i spostrzeżenia naukowe tego wielkiego renesansowego uczonego. Książka zawiera treści związane z botaniką, dwie ryciny drzeworytowe roślin - które miały stanowić część ilustracyjną jego przewidywanej pracy o historii roślin. Część wiadomości o roślinach (wzorowanych na dziele Georgio Cellario), autor zawarł w drugiej części pracy, która ma oddzielną kartę tytułową "De Oxymelitis Elleborati...". Druk po raz pierwszy wydany przez Casperusa Wolphiusa. W tekście dedykacja dla: Ioannesa Conradusa Meierusa oraz wiersze Heinricho Vuolphio i Henrico Bullingero. Conrad Gesner (1516-1565) - szwajcarski bibliograf, bibliofil, lekarz, przyrodnik, filolog, lingwista, leksykolog, wydawca i komentator wielu dzieł starożytnych i współczesnych z różnych dziedzin wiedzy. Był poliglotą i typowym przykładem XVI-wiecznego humanisty, potrafiącego doskonale łączyć różne zainteresowania i odnosić sukcesy w wielu dziedzinach wiedzy. Opracował „Historia animalum” (Historia zwierząt) – potężne dzieło w pięciu tomach, liczące 3500 stron i blisko 1000 ilustracji, opublikowane w latach 1551-1587 (ostatni tom wyszedł 22 lata po jego śmierci). Autor prowadził ożywioną korespondencję z szeregiem innych przyrodników, dostarczających mu obserwacji botanicznych z różnych rejonów Alp: Benedyktem Aretiusem z Berna, Johannem Fabriciusem Montanusem z Chur w Gryzonii, Fridolinem Brunnerem z Glarus i Kasprem Ambühlem z Sion. W 1561 r. opublikował nomenklatury roślin, zestawione przez Aretiusa i Montanusa, jako aneks do wydanego dzieła Valeriusa Cordusa. Był uznawany za geniusza erudycji (monstrum eruditionis) oraz ojca nowożytnych nauk przyrodniczych. Druk " Epistolarum Medicinalium..." jest drukiem współoprawnym (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.372- Pol.6.II.391. Format bibliograficzny: 4º. Pieczątki: 1, 7, 10, 11, 20. Dawne sygnatury: L.1, J.1.Miscel2. Inne znaki własnościowe: No.33 Pol.6.II.380 Francofurti .....Ao 89. Zewnętrzne oznaczenia: DT, DS. Krawędzie przycięte – nakrapiane ; typ oprawy (materiał) – biały pergamin (oprawa z japem); okładzina – tektura; wiązania skórzane; okładka częściowo oddzielona od bloku; średnie deformacje średnie zabrudzenia; znaczne zacieki/zaplamienia; widoczny niewielki foxing; niektóre druki są zbrązowiałe; znaczny stopień zainfekowania mikroorganizmami. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.