Publikacja wydana w Berlinie w 1837 roku, stanowiąca zarys aktualnie obowiązującego prawa prowincjonalnego na terenie prowincji Prusy Zachodnie. Materiał został opracowany w 1833 roku przez członka Wyższego Sądu Krajowego w Kwidzynie (niem. Oberlandesgericht Marienwerder). Dokument miał służyć praktyczną pomocą oraz stanowić całościowy przegląd wszystkich obowiązujących regulacji. Podstawę dla usystematyzowanego, całościowego opracowania zbioru przepisów, jakiego nigdy dotąd nie sporządzano stanowiły: ówcześnie obowiązujący Landrecht z 1721 roku, patent z 28 września 1772 roku (niem. Notifikationspatent) tworzący podstawę ustroju sądownictwa w Prusach Zachodnich (znosił on m.in. tymczasowe polskie sądy grodzkie, ziemskie, biskupie i kapitulne, pozostawiając jedynie sądy miejskie i patrymonialne (niem. Stadt- und Patrimonialgerichte) oraz z ograniczonymi kompetencjami katolickie sądy duchowne) oraz tzw. Regierungs-Instruktion z 21 września 1773 roku. Zbiór przepisów poprzedza szczegółowy opis obszarów podlegających jurysdykcji.