Zbiór upamiętniający śmierć wrocławskiego pastora – Adama Cureusa. Jego autorem jest Achatius Cureus (1531-1594) nauczyciel języka łacińskiego i poezji w Gdańskim Gimnazjum Akademickim. Zbiór rozpoczyna poetycka dedykacja adresowana do wrocławskiej rady miejskiej, w której poeta wspomina okoliczności śmierci, przyjacielskie relacje z pastorem (podkreśla przypadkową zbieżność nazwisk) oraz szlachetne usposobienie zmarłego. Sam wiersz żałobny inspirowany jest łacińską elegią, zwłaszcza płaczliwymi Tristiami Owidiusza, do których poeta czyni aluzję już w pierwszym dystychu. Mimo tak wyraźnej klasycznej inklinacji, Cureus unika jednak mitologicznej ornamentyki. Jego uwaga koncentruje się przede wszystkim na chrześcijańskim wymiarze życia zmarłego. Wspomina więc pasterską służbę w kościele protestanckim Wrocławia, chwaląc zasługi oraz podkreślając stratę, jaką jest jego śmierć opłakiwana przez całą wspólnotę. Na końcu zbioru znajduje się z kolei epitafium – prawdopodobnie napisane z myślą o jego uwiecznieniu na płycie upamiętniającej życie wrocławskiego pastora. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.677-Pol.6.II.691. Format bibliograficzny: 4. Superekslibris: Abrahamus Sbasinus. Pieczątki: 1, 7, 10, 12, 20. Dawne sygnatury: T.5.Misc.I. Inne znaki własnościowe: No.156 Ex lib. Simon Loiss. Zewnętrzne oznaczenia: DS. Krawędzie przycięte - barwione. Typ oprawy (materiał) - pergamin (oprawa z japem); obleczenie – koloru pomarańczowego; wiązania - brak wszystkich wiązań skórzanych; niewielkie deformacje; blok - niewielkie ubytki spowodowane przez owady. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.