Tytuł według nadruku na awersie. Nazwa wydawcy według nadruku na rewersie. Pocztówka z obiegu, z datą stempla 16 marzec 1933 roku. Na rewersie tekst rękopiśmienny w języku niemieckim, datowany 15 marca 1933 roku. Karta pocztowa przedstawia wnętrze jednego z najbardziej charakterystycznych i rozpoznawalnych zabytków Elbląga - Bramę Targową oraz biegnące pod nią tory tramwajowe i tramwaje. XIV-wieczna budowla stanowiła w przeszłości fragment nieistniejących już murów obronnych miasta. Została zbudowana w XIV wieku, jako element miejskiego systemu fortyfikacji. Dolna jej część powstała w 1319 roku. W 1420 roku budowla zyskała nadbudówkę. Podczas prac nad górną częścią Bramy Targowej, od strony zewnętrznej, dobudowano dwubasztowe przedbramie, które przetrwało aż do roku 1775. Od północnej strony umieszczona była w przeszłości brama, która broniła dostępu do miasta w nocy. W 1755 roku na dachu Bramy Targowej pojawił się hełm w stylu barokowym, który ufundowali mieszkańcy Elbląga, stworzono taras widokowy oraz zamontowano zegar. W czasie wojny Brama mocno ucierpiała. Odbudowano ją w latach 40. XX wieku w kształcie średniowiecznym (charakterystyczną zmianą w jej wyglądzie jest powrót do starej formy dachu). Zegar na Bramie Targowej jest prezentem dla Elbląga od Senatu Hamburga. Z Bramą Targową związana jest legenda o Piekarczyku. Jak wynika z przekazów historycznych podczas wojen polsko-krzyżackich, w marcu 1531 roku, jeden z oddziałów krzyżackich zamierzał podstępnie zdobyć Elbląg. Miasto uratował, dzięki przytomności swojego umysłu, czeladnik piekarski, który w porę dostrzegł napastników; oskardem przeciął linę podtrzymującą bronę zawieszoną w Bramie Targowej. Wejście zostało zablokowane. Miasto i jego mieszkańcy zostali ocaleni. Pamięć o dzielnym piekarczyku przetrwała wieki. Dziś wydarzenie to przypomina pomnik piekarczyka stojący przed bramą. W listopadzie 1895 roku w Elblągu uruchomiono dwie pierwsze linie tramwajowe. Stało się to w dużej mierze dzięki bardzo dynamicznemu rozwojowi Elbląga i związanym z tym potrzebom zapewnienia transportu dla tysięcy robotników, którzy dojeżdżali do pracy w Zakładach Schichaua (niem. Schichau-Werke), które były jedną z ważniejszych stoczni budujących okręty w Niemczech (szczególnie torpedowce i niszczyciele). Tory jednej z linii tramwajowych przebiegały wzdłuż dzisiejszej ulicy Stary Rynek, biegnąc pod zabytkiem. Tramwaj jeździł tędy do roku 1945. W czasie walk o Elbląg, na przełomie stycznia i lutego 1945 r., Brama Targowa została poważnie zniszczona, jednakże już 1 czerwca 1946 roku wznowiono ruch tramwajowy – pierwsza po wojnie linia również przebiegała pod Bramą Targową. Ostatni tramwaj przejechał tamtędy na przełomie lat 60. i 70. XX wieku. Lokalizacja oryginału - w zasobach prywatnych.