Eine Partie bei Lissa – odbitka

Opis dokumentu

Przedwojenny widok pałacu w Leśnicy (dziś część Wrocławia). Pałac powstał na początku XVIII w., z przebudowy piętnastowiecznego zamku. Obiekt przekształcony został według projektu architekta Christopha Hacknera dla zakonu Rycerzy Krzyżowych z Czerwoną Gwiazdą pod wezwaniem św. Macieja. Powstał ogromny barokowy pałac z narożnymi wieżyczkami. Od połowy XVII wieku aż do zakończenia II wojny światowej obiekt stanowił własność różnych niemieckich rodów. W tym okresie w pałacu gościło wiele politycznych znakomitości, między innymi królowie pruscy: Fryderyk II Hohenzollern oraz Fryderyk Wilhelm II., w latach 1806 – 07 w pałacu stacjonowały wojska francuskie i bawarskie, w następnym roku swój sztab umieścił tu książę Hieronim Bonaparte. Po II wojnie światowej budowla została splądrowana i zdemolowana. W roku 1953 w pałacu wybuchł potężny pożar, który dopełnił dzieła zniszczenia. W jego wyniku z okazałej rezydencji pozostały tylko surowe mury. W połowie lat sześćdziesiątych zabytek odbudowano. W murach pałacu zachowały się fragmenty pierwszego założenia gotyckiego oraz część obwarowań z bastejami. O dawnej obronnej funkcji zamku świadczy także fosa, choć dzisiaj pozbawiona już wody. W jego wnętrzach mieszczą się obecnie placówki kulturalne.