Ein Brief eines Deutschen Bauer aus dem Jahre 1702 - list niemieckiego chłopa z roku 1702 przedstawiony 15 grudnia 1918 roku przez Towarzystwo Historyczne Rejencji Kwidzyńskiej. We wstępie E. Wernicke stara się wykazać, że niedorzecznością jest myśleć o przyłączeniu Prus Zachodnich do nowo powstałej Rzeczpospolitej. Wskazuje bowiem, że niewiele więcej niż 1/4 mieszkańców prowincji posługuje się językiem polskim. Ponadto wskazuje, że osadnictwo niemieckie wyprzedza osadnictwo polskie na tym terenie, poza krótkim okresem czasu przed zdobyciem tego terytorium przez Zakon Krzyżacki. Dalej następuje tłumaczenie z języka polskiego na język niemiecki dokumentu z 12 listopada 1702, w którym sołtys wsi Wielki Garc - Paul Alt powierza swoją ziemie. W liście tym sołtys skarży się na rządy wojewody Międzyleża. Wskazując, że za jego rządów przestało obowiązywać prawo. Na chłopów nakłada się wysokie podatki, rekwizycje, szarwarki oraz obowiązek kwaterunku żołnierzy. Oporni wobec władzy urzędnicy są więzieni i trzymani w kajdanach. Wskazuje również na duże zniszczenia pól uprawnych w wyniku wojny (tych na Wyżynie jest niewiele, a na te na Nizinie większość czasu znajdują się pod wodą). Jak wskazuje sołtys, mimo wypełniania wprowadzonych od 1699 r. szarwarkowych zobowiązań, nadal było to dla wojewody niewystarczające, więc w 1700 r. wysłał on do nadzoru nad chłopami 5 dragonów.