Dokument wydany w 1794 roku w Görlitz zawierający trzy, niezależnie opracowane wykładnie teologiczne wybitnych teologów niemieckich: Johanna Christopha Döderleina (1745-1792), Jacoba Christopha Rudolpha Eckermanna (1754-1837) i Josiasa Friedricha Christiana Löfflera (1752-1816) przygotowane na potrzeby procesu religijnego toczonego przeciwko luterańskiemu pastorowi o nazwisku Johann Heinrich Schultz (1739-1823). Każda z ekspertyz odnosiła się do pięciu jednakowo sformułowanych zagadnień teologicznych. Od 1765 roku Schulz był pastorem Gielsdorf, Wilkendorf i Hirschfelde. W 1791 roku król Fryderyk Wilhelm II zawiesił go w obowiązkach służbowych z powodu naruszenia edyktu religijnego Wöllnera z dnia 9 lipca 1788 roku. W maju 1792 roku berliński sąd apelacyjny postanowił, że Schulz nie może pozostać na stanowisku luterańskim a na mocy tej decyzji Fryderyk Wilhelm II odwołał go z urzędu posługi w kościele (kapłaństwo w ewangelicyzmie nie jest sakramentem, lecz sprawowanym na mocy powołania urzędem posługi). W 1798 roku Fryderyk Wilhelm III zezwolił na rewizję procesu, w którym potwierdzono naruszenie edyktu religijnego. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. 91512 – 91514.