Dissertatio inauguralis medica de praecipuis diversitatis morborum ...

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1712 Miejsce publikacji: Lugduni Batavorum Autorzy:
  • Marck, Johann
  • Reimannus, Johann Adam
Sygnatura: Pol.6.II.501 biblioteka cyfrowa link Języki: lat Hasła kluczowe:
  • Reimann, Jan Adam (1690-1770)
  • Marck, Johann (1656-1731)
  • Dysertacja naukowa - 18 w.
  • Medycyna - historia - 18 w.
  • Teksty łacińskie – 18 w.
  • Heksametr
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 30.03.2015

Opis dokumentu

Dysertacja doktorska pochodzącego z Presova, Johanna Adama Reimanna (1690-1770), zaprezentowana przed Rektorem Johannem z Marck, senatem i radą wydziału medycznego Uniwersytetu w Lejdzie. Po tekście dysertacji wydrukowana została wierszowana laudacja w siedmiu heksametrach, autorstwa Stefana Bacsmegyei, lekarza z Trenczyna. Zgodnie z tytułem dysertacja doktorska traktuje o różnych przyczynach chorób i różnych metodach ich leczenia. Zgodnie z ówczesnym stanem wiedzy Reimann, wykazuje przede wszystkim, że wpływ na zdrowie ma jakość powietrza w miejscu zamieszkania, konkretne choroby są właściwe pewnemu okresowi życia, a także konkretnym typom ludzkim: melancholikom, flegmatykom, cholerykom, sangwinikom; wskazuje na młody wiek jako szczególnie podatny na choroby, a ich przyczyn szuka też w złej diecie; zaleca też zamążpójście jako zbawienne m.in. dla histerycznych kobiet. Autor zdradza szerokie oczytanie w literaturze klasycznej i nowożytnej. Co ciekawe odwołuje się zarówno do autorów medycznych, jak i filozofów oraz poetów, m.in. Hippokratesa, Platona, Cycerona, Katullusa [sic!], Wergiliusza,  Aulusa Gelliusza, Galena oraz autorów nowożytnych Gabelkovera, Malphigiusa, Boyle’a, Halleya ale i Barleusa czy Johana Luciusa. Reimann powołuje się też na swoje doświadczenie z okresu studiów medycznych w Jenie. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.495-Pol.6.II.508. Format bibliograficzny: 4. Pieczątki: 7, 10, 11, 20. Dawne sygnatury: V.2.Miscel.I. Zewnętrzne oznaczenia: NT. Typ oprawy (materiał) - półpłótno; obleczenie - czarne; okładzina - tektura; zdobienia oprawy - marmurek; krawędzie przycięte - druki różnej wielkości; niewielkie deformacje/przedarcia/zaplamienia. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.