Druk zawiera dysertację gdańszczanina Jana Leonarda Weickhmana z zakresu medycyny, której przedstawienie stanowiło warunek dopuszczenia do wykonywania zawodu lekarza. Dysertacja dotyczy choroby znanej już Hippokratesowi, tj. niedrożności jelit, którą znano pod zlatynizowaną nazwą „ileus”. Autor dysertacji, zadedykował ją swojemu ojcu, luterańskiemu teologowi Joachimowi Weickhmannowi. Dysertacja zaczyna się od przedstawienia status questionis (rozdział I), by przejść do opisu objawów choroby (II, III). Następnie uwagę autora zajmuje geneza i wyróżnienie przebiegu różnych typów tej choroby, w przedstawieniu których posiłkuje się bogatą literaturą nie tylko medyczną, (IV-XXV). Pozostała część rozprawy poświęcona jest metodom profilaktyki i leczenia niedrożności przewodu pokarmowego. Dysertacja zdradza szerokie oczytanie w literaturze naukowej i medycznej zarówno starożytnej, jak i nowożytnej. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.495-Pol.6.II.508. Format bibliograficzny: 4. Pieczątki: 7, 10, 11, 20. Dawne sygnatury: V.2.Miscel.I. Zewnętrzne oznaczenia: NT. Typ oprawy (materiał) - półpłótno; obleczenie - czarne; okładzina - tektura; zdobienia oprawy - marmurek; krawędzie przycięte - druki różnej wielkości; niewielkie deformacje/przedarcia/zaplamienia. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.