Rozprawa na temat języka pruskiego. Autor oparł się na nielicznych zachowanych zabytkach tego języka lub ich późniejszych odpisach i przedrukach. Wykorzystanym materiałem źródłowym była głównie kronika Simona Grunau’a, w której znalazła się lista stu pruskich słów oraz przekład katechizmu Lutra na język pruski, zlecony przez księcia Albrechta Hohenzollern’a. Autor wspomina też o innych zabytkach języka pruskiego, takich jak pruskie tłumaczenie łacińskiej gramatyki Donatusa, opracowane przez Wilhelm von Savoyen- papieskiego legata i biskupa Modeny w czasie, gdy przebywał on u biskupa chełmińskiego Christiana.