Die Sitten der Morlacken aus dem Italiänischen übersetzt

Opis dokumentu

Opublikowane w 1775 roku w Bernie niemieckojęzyczne tłumaczenie opisu społeczności i cech etnograficznych grupy etnicznej określanej mianem Morlachów, które zawarte zostało we włoskim dziele będącym relacją z podróży po Dalmacji, weneckiego pisarza, przyrodnika i kartografa Alberto Fortisa (1741-1803). Morlachowie (po grecku: Μαυροβλάχοι, Mavrovlachi lub Mauro-Vlachs, co oznacza "Czarni Wołosi") to społeczność Wołochów zamieszkujących Góry Dynarskie. W XI wieku Morlachowie żyli w górach regionu Czarnogóry, Bośni, Hercegowiny, Vlaszki i Dalmacji. W XIV wieku część Morlachów migrowała na północ aż do zajmowanych do dziś terenów w Chorwacji i Słowenii. W wiekach XVII-XVIII Morlachowie byli istotnym elementem etnicznym na terenach przygranicznych pomiędzy Monarchią Habsburgów a Imperium Osmańskim, szczególnie na terenie Bośni. Tereny te stanowiły tzw. Pogranicze wojskowe i nazywane były Morlachią. Podstawą ich gospodarki było pasterstwo transhumancyjne, przy czym terenami wypasowymi były Góry Dynarskie a zimowymi leżami – wybrzeże Adriatyku. Opracowanie zwiera m.in. opisy i informacje dot. historii i prehistorii tej grupy etnicznej, jej obyczajów, folkloru, ubiorów i potraw, szeroko pojętej kultury ludowej, zabobonów, zwyczajów pogrzebowych etc. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. 91664a-91664b.