Die seelischen Anlagen des nordischen Menschen. Eine rassenpsychologische Untersuchung

Opis dokumentu

Die seelischen Anlagen des nordischen Menschen…(Berlin, Lipsk; 1941) - jedna z licznych ówcześnie publikacji traktujących o rasie nordyckiej oraz zdolnościach umysłowych przedstawicieli tej rasy w opracowaniu niemieckiego psychiatry, antropologa, neurologa i pisarza, zwolennika teorii rasowej i wynikającej z niej higieny rasowej Hansa Burkhardta (1904-1999). W serii pojedynczych esejów autor wskazuje m.in. na to, że rasa nordycka najwyraźniej ucieleśnia te cechy, które chciałoby się uważać za specyficznie europejskie, porównując rasy wszystkich części świata. Jeśli szukamy zasadniczego rdzenia takich cech, natrafiamy na poczucie osobowości, które jest szczególnie silne i szczególnie rozwinięte u ludzi nordyckich. Nordycy mają szczególnie głęboko zakorzenione poczucie siebie, które jest synonimem wewnętrznej separacji i niezależności. Tylko w kategoriach tych pojęć można zrozumieć zasadnicze cechy jego zachowania. W szczególności twórcze osiągnięcia rasy nordyckiej muszą być konsekwentnie powiązane z jej wewnętrzną niezależnością w stosunku do świata zewnętrznego. Ta niezależność, pod warunkiem dobrze rozwiniętych innych czynników składających się na to, co nazywamy inteligencją, skutkuje szczególnym rodzajem osądu, zdolnością do swobodnego wyrażania siebie. W obszarze moralności to niezależne sumienie ma swoje korzenie w nordyckiej naturze. Najsilniejsze wrażenie robi tu świadomość bycia osobą odpowiedzialną za wszelkie ostateczne decyzje. Człowiek nordycki jest człowiekiem suwerennego ja. Publikacja została wydana w serii „Nordische Forschungen” na zlecenie Nordische Gesellschaft , stowarzyszenia założonego w 1921 roku w Lubece, którego zadaniem było początkowo promowanie stosunków gospodarczych i kulturalnych pomiędzy Lubeką a krajami północnej Europy. Po przejęciu władzy przez narodowych socjalistów w 1933 roku organizacja została uporządkowana i przekształcona w instrument propagandy narodowego socjalizmu. W centrum ich ideologii znajdował się wówczas pogląd, że germańsko-niemiecka wyższość kulturowa przejawiała się w „rasie nordyckiej”.