Jedna z licznych publikacji teologicznych wydana w 1792 roku w Berlinie autorstwa Wilhelma Abrahama Tellera (1734-1804) - ewangelickiego teologa, twórcy pieśni kościelnych, profesora uniwersyteckiego, honorowego członka Preuβische Akademie der Wissenschaften, zaliczanego do grona najważniejszych teologów okresu oświecenia w Niemczech. W dokumencie autor wskazuje własną drogę teologicznego myślenia i rozwija ideę doskonałości chrześcijaństwa. Poglądy Tellera zmierzają w kierunku racjonalizmu i filozoficzno-teologicznego myślenia późnego okresu oświecenia. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. 91512 – 91514.