Die Hitler - Jugend. Idee und Gestalt

Opis dokumentu

Die Hitler - Jugend. Idee und Gestalt( Lipsk, 1936)- propagandowa publikacja prezentująca idee, organizację i sposób funkcjonowania Młodzieży Hitlera (Hitlerjugend, lub HJ) - niemieckiej organizacji młodzieżowej NSDAP zorganizowanej na wzór paramilitarny w 1922 roku jako przybudówka Oddziałów Szturmowych (SA), w opracowaniu prominentnego niemieckiego nazisty, mianowanego w 1931 roku przez Adolfa Hitlera (1889-1945) na przywódcę Hitlerjugend Baldura vob Schiracha (1907-1974). Gdy NSDAP zyskało na popularności na początku lat 30. XX wieku, chciało umocnić swoje wpływy i trafić do niemieckiej młodzieży. Młodzież Hitlera objęła zarówno chłopców, jak i dziewczęta. W 1931 r. miała cztery sekcje podzielone pod względem płci i wieku na: Deutsches Jungvolk dla chłopców w wieku 10-14 lat, Jungmädelbund dla dziewcząt w wieku 10-14 lat, Związek Niemieckich Dziewcząt (Bund Deutscher Mädel lub BDM) dla dziewcząt w wieku 14-18 lat oraz Młodzież Hitlera (Hitlerjugend) dla chłopców w wieku 14-18 lat. Później naziści stworzyli też ochotniczą sekcję Związku Niemieckich Dziewcząt dla młodych kobiet w wieku 17-21 lat o nazwie Wiara i Piękno (Glaube und Schönheit). W 1931 r. Baldur von Schirach został przywódcą całego ruchu Młodzieży Hitlera, złożonego z tych czterech formacji. Później, w 1940 r., otrzymał tytuł naczelnika okręgu (Gauleiter) Wiednia z ramienia NSDAP, ale zachował bliski kontakt z ruchem młodzieżowym. Na stanowisku zastąpił go 27-letni wówczas Artur Axmann (1913-1996), działacz Młodzieży Hitlera. Od 1933 roku Młodzież Hitlera i Związek Niemieckich Dziewcząt miały do odegrania ważną rolę w nowym nazistowskim reżimie. Poprzez te organizacje naziści planowali wpoić młodzieży swoją ideologię. Była to część procesu nazyfikacji niemieckiego społeczeństwa, którego celem była likwidacja istniejących struktur społecznych i tradycji. Nazistowskie młodzieżówki miały narzucić wszystkim te same wartości. Młodzież w całych Niemczech nosiła te same mundury, śpiewała te same nazistowskie piosenki i brała udział w podobnych zajęciach. NSDAP uważało młodzież za fundament nowego świata, widząc w młodych ludziach przyszłych członków partii, rodziców oraz żołnierzy. Naziści sądzili zatem, że młodzież jest kluczem do przetrwania i dobrej kondycji „ludowej wspólnoty” (Volksgemeinschaft). Chcieli wychować dzieci zarówno świadome kwestii rasowych, jak i fizycznie zdolne do zbudowania nowej przyszłości dla Niemiec. Jako symbol przyszłości członkowie Hitlerjugend często uczestniczyli w wiecach i marszach NSDAP, w tym w corocznych wiecach w Norymberdze. Młodzież Hitlera była organizacją paramilitarną. Jej celem było szkolenie chłopców na przyszłych żołnierzy i bojowników walczących o nazistowskie zasady. Jako część oficjalnych nazistowskich struktur Młodzież Hitlera miała hierarchę wojskową na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym. Chłopcy mieli zajęcia z musztry wojskowej i uczyli się obsługi broni. Latem pracowali też na roli i uprawiali sport, głównie boks. Związek Niemieckich Dziewcząt miał przygotować je do małżeństwa i macierzyństwa. Dziewczęta uczestniczyły też w zajęciach fizycznych takich jak gimnastyka. Sport dziewcząt był grupowy i synchroniczny, a nie indywidualny i oparty na konkurencji. Zajęcia miały uczyć je przede wszystkim współpracy. Związek uczył więc dziewczęta jak zajmować się domem i rodziną szkoląc je z szycia, podstaw pielęgniarstwa, gotowania i dbania o dom. Rozrost liczebny tej organizacji, w której wychowanie wzorowane było na spartańskim, z silnym kultem jednostki (Hitlera), zaczął się na początku lat 30. XX wieku, a po wprowadzeniu ustawy o HJ w 1936 roku praktycznie cała niemiecka młodzież z terenu Rzeszy była w niej skupiona. Tuż przed wybuchem wojny w 1939 roku wszyscy młodzi chłopcy i dziewczęta (7,7 mln) w wieku 10-18 lat musieli pełnić służbę w HJ. Opiekunowie tych, którzy się uchylali ponosili konsekwencje w postaci grzywny lub więzienia.