Druk okolicznościowy - praca Maxa Töppena o powstaniu Uniwersytetu w Królewcu i jego pierwszym rektorze Georgu Sabinusie, wydana z okazji trzechsetnej rocznicy założenia uniwersytetu Albertyna. Uniwersytet Królewiecki zawdzięcza swą nazwę Albrechtowi Hohenzollernowi – pierwszemu władcy Prus Książęcych. Celem, jaki stawiał książę Albrecht przed uniwersytetem, było szerzenie "czystej ewangelii", dostarczenie państwu kadry urzędniczej, nauczycieli, lekarzy oraz ogólne szerzenie oświaty i kultury humanistycznej. Georg Sabinus (1508-1560) był poetą, dyplomatą i pierwszym rektorem uniwersytetu Albertyna w Królewcu. „Sabinus” to jego poetycki pseudonim (http://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/dlibra/publication/60477. nazywał się Georg Schuler). Był synem burmistrza Starego Miasta, studiował w Wittenberdze literaturę i prawo. W latach 1533/34 odbył edukacyjną podróż do Włoch. Sabinus cieszył się dużym autorytetem na dworze elektora brandenburskiego Joachima II. W 1535 znajdował się w orszaku elektora, gdy ten wyruszył do Polski, by zawrzeć małżeństwo z królewną Jadwigą – córką Zygmunta Starego. W Polsce nawiązał Sabinus wiele stosunków, zaznajomił się m. in. z arcybiskupem gnieźnieńskim Andrzejem Krzyckim, zwanym „księciem łacińskich poetów”, którego zaprosił na swój własny ślub. W 1534 Sabinus ożenił się bowiem z córką czołowego działacza reformacji Filipa Melanchton’a, na którego wykłady uczęszczał w Wittenberdze. Małżeństwo to, zaaranżowane przez Melanchtona, który chciał w ten sposób pozyskać Sabinusa dla swej działalności, okazało się jednak nieudane. Począwszy od 1838 r. Georg Sabinus wykładał na Uniwersytecie Viadrina we Frankfurcie n. Odrą poezję i retorykę. W 1544 książę Albrecht I otworzył uniwersytet w Królewcu i mianował Sabinusa jego rektorem.