Die Goltzen Herrschaft Brotzen Geschichtliche Darstellung der Entwicklung eines ländlichen Bezirkes mit einem Anhange bisher ungedruckter Urkunden […]

Typ: Książka Rok publikacji: 1893 Miejsce publikacji: Danzig Autor:
  • Brümmer, Gustav
Strony: VIII; 76 oraz 2 mapy Sygnatura: 34437 biblioteka cyfrowa link Języki: ger Hasła kluczowe:
  • Prusy Zachodnie – edukacja regionalna - 19 w.
  • Broczyno i okolice - historia
  • Ród von der Goltz
  • Brümmer, Gustav
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 27.09.2018

Opis dokumentu

Obszerne opracowanie z zakresu edukacji regionalnej i krajoznawstwa prowincji Prusy Zachodnie, przedstawiające w ujęciu historycznym opis oraz rozwój miejscowości i okolic Broczyna (niem. Brotzen) – obecnie wsi sołeckiej, położonej w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Czaplinek, która przez blisko 500 lat była własnością rodziny von der Goltz oraz dzieje tego rodu. Autorem materiału jest Gustav Brümmer – regionalny badacz, historyk, dziejopis i kronikarz z Miłkowa. Około XI i XII wieku tereny, na których leży dzisiejsze Broczyno, były zamieszkane przez plemię Pomorzan. W 1249 r. we wsi osiedlili się rycerze z zakonu Templariuszy. Rok później na tym terenie pojawili się pierwsi osadnicy. Po koniec XIII w. Templariusze założyli siedzibę i miasto Tempelburg (Czaplinek), tym samym weszli w posiadanie wsi Broczyno. W 1303 r., po likwidacji zakonu Templariuszy, brandenburscy margrabiowie opanowali ten teren. W tym okresie rozpoczął się okres niemieckiej kolonizacji tych ziem. W 1361 r. Broczyno wraz z wioskami Miłkowo i Machliny zostało przekazane przez mistrza generalnego zakonu joannitów Hermana von Werberg na prawie lennym Ludekinowi Goltzowi i przeszło w ręce rodziny von der Goltz. Pozostało własnością rodu aż do 1817 r. W 1386 r. Brandenburski margrabia Otto der Faule odstąpił ziemie polskiemu królowi Kazimierzowi III Wielkiemu, w wyniku czego nastąpił napływ licznej drobnej szlachty z ziem polskich: zarządców, urzędników itp. Pomimo tego obszar zachował swój niemiecki charakter. Polscy starości osiedlili chłopów z Pomorza i Środy Śląskiej. W XVII w. Broczyno zostało poważnie zniszczone. Powodem tego stanu rzeczy były trwające wojny - w latach 1618-1648 - wojna trzydziestoletnia, w latach 1655-1660 - wojna szwedzko-polska oraz w latach 1700-1721 - wielka wojna północna. W tym samym czasie doszło do licznych grabieży Broczyna, spowodowanych przez przemieszczające się wojska. W 1750 r. ze względów ekonomicznych w Broczynie osiedlili się Żydzi. W 1772 r. na skutek I rozbioru Polski, wieś Broczyno dostała się pod panowanie pruskie. W 1900 r. wieś liczyła 704 mieszkańców i 137 gospodarstw. Publikacja wzbogacona jest o załącznik zawierający treści dokumentów urzędowych, kościelnych etc. związanych z opisywanymi rejonami, wcześniej nie publikowanych.