Mowa wygłoszona przez D. Rittersdorf’a na pogrzebie Reginy Fuchs de domo Lichotius, żony Thomasa Fuchs’a – elbląskiego wójta, słodownika, kupca, zarządcy kościoła NMP i szpitala św. Ducha. Kazanie dotyczy szlachetnej cnoty cierpliwości i wytrwałości. Odznaczać się nimi miała również zmarła, co przejawiało się w pogodzeniu się ze śmiercią pierwszego męża, cierpliwym wytrwaniu dwóch lat we wdowieństwie przed ponownym wyjściem za mąż za Fuchs’a oraz w doświadczeniu śmierci dzieci (córki z pierwszego małżeństwa oraz synai trzech córek z drugiego), a także w pokornym znoszeniu cierpień śmiertelnej choroby. Regina Fuch zmarła w wieku 59 lat, uroczystości pogrzebowe odbyły się 20 września 1754 r. Druk współoprawny z innymi drukami okolicznościowymi (106 druków, w tym: mowy, wiersze, kantaty, druki weselne i żałobne itp.).